ZIF: Różnice pomiędzy wersjami

 

'''ZIF socket''' ([[Język angielski|ang.]] ''zero insertion force socket'' – ''gniazdo z zerowym naciskiem wstawiania'') - podstawka (gniazdo) [[układ scalony|układu scalonego]] (np. [[procesor]]a na [[płyta główna|płycie głównej]] [[komputer]]a), umożliwiająca wymianę układu bez używania siły i bez ryzyka uszkodzenia.

 

Układ scalony (np. procesor) do działania wymaga styku z innymi elementami (np. w przypadku procesora z płytą główną). Aby po umieszczeniu w gnieździe funkcjonował konieczne jest zamknięcie obwodu elektrycznego. Umieszczenie go w gnieździe niewyposażonym w układ ZIF wiąże się z koniecznością wywarcia odpowiedniego nacisku i [[tarcie]]m. Dla układu o setkach [[pin|styków (nóżek)]], wypadkowy nacisk przy wstawianiu lub wyjmowaniu może być bardzo wysoki (porównywalny z kilkoma kilogramami), co zagraża urządzeniu. Aby tego uniknąć, opracowano gniazda typu ZIF.

 

Zanim umieści się układ w gnieździe ZIF, przesuwa się dźwignię lub suwak z boku podstawki, co uwalnia zaciski. W tym momencie układ jest wstawiany, a ponieważ zaciski go nie blokują, umieszczenie go wymaga marginalnego nacisku (stąd nazwa ZIF). Dopiero wtedy przesuwa się dźwignię na swoje miejsce, co powoduje zaciśnięcie zacisków na stykach.

 

Gniazda typu ZIF stosuje się przy drogich układach, jak procesory (od połowy lat 90. przy gniazdach procesorów właściwie nie stosuje się innych podstawek), dla których przewiduje się wielokrotne wyjmowanie i wkładanie do gniazda. ZIF spotyka się też w sprzęcie służącym do testowania sprawności [[układ scalony|chipów]] lub ich programowania, gdzie takie gniazdo jest przewidziane na działanie kolejno z setkami układów. Podstawki ZIF są znacznie droższe od standardowych, dlatego stosuje się je wyłącznie tam, gdzie wykluczone jest użycie zwykłej podstawki.

 

[[en:Zero insertion force]]

[[es:ZIF]]

[[ko:ZIF]]

[[pt:ZIF]]