Homofonia (muzyka): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
1 |
Homofonia, źródła/przypisy |
||
Linia 13:
homofonia [gr.], muz. rodzaj techniki kompozytorskiej, a także rodzaj faktury muz., którego istotą jest priorytet jednej melodii (najczęściej w głosie najwyższym) w stosunku do akompaniamentu harmonicznego (akordy, figuracje), w przeciwieństwie do polifonii; prototypem h. była monodia akompaniowana z basso continuo (powstała ok. 1600); rozkwit h. w okresie klasycyzmu i romantyzmu wiąże się ze wzrostem znaczenia czynnika harmonicznego (harmonika funkcyjna) w strukturze dzieła muz.; w XX w. różnica między h. a polifonią zatarła się w punktualizmie.
Homofonia to też jedno głos,czyli wszyscy zaczynają śpiewać utwór tym samym czasie z orkiestrą lub bez.
Źródło: Zeszyt od muzyki z klasy 1 gimnazjum
|