Suchar (hydrobiologia): Różnice pomiędzy wersjami

'''Suchary''' - to niewielkie izolowane jeziora powstałe podczas ostatniego zlodowacenia w miejscach wytopienia tzw. martwych brył lodu. Zazwyczaj mają regularny kształt przypominający owal lub koło. Otoczone są przez wysokopienny bór osłaniający je przed wiatrem i zacieniający ich powierzchnię. Na terenie parku jest ich 17. Oficjalnie określone są jako [[jezioro polihumusowe|jeziora polihumusowe]] lub [[jezioro dystroficzne|dystroficzne]], jednak na Suwalszczyźnie nazywa się je sucharami. Nazwa pochodzi od określenia "suchy", tzn. pusty, bez ryb. Ich wspólną cechą jest to, że prawie zawsze są bezodpływowe oraz ubogie w wapń, czyli kwaśne. Wokół typowego suchara występuje tzw. [[pło]], zwane również spleją, czyli nasuwający się od lądu w kierunku środka zbiornika kożuch roślinny złożony przede wszystkim z mchów. Największym zbiornikiem tego typu jest [[Suchar Wielki]] (8,9 ha), a najgłębszym - [[Wądołek]] (15m).