['''Gomolickij Lew N.]''' (Gomolicki Leon) - *1903 St. Petersburg, + 1988 Warszawa. Grafik, poeta i krytyk literacki; bodaj najbardziej utytułowany rosyjski poeta emigracyjny w Polsce. Uczestnik szeregu kół i stowarzyszeń literackich, sekretarz Związku pisarzy i dziennikarzy rosyjskich w Polsce. Publikował od 1921 roku; tomiki poezji: Миниатюры (WA 1921), Дуновение (WA 1932), Цветник. Дом (Tallin 1936), Притчи (WA 1938); książki: Об основах русской культуры. Достоевский и Толстой (Prešov 1928), Арион (o emigracyjnej poezji rosyjskiej, Paris 1939); inne utwory: poematy Варшава (WA 1934) oraz Эмигрантская поэма (Tallin 1936), ballada Ода смерти (WA 1937). W 1931 r. otrzymał I premię w konkursie literackim organizowanym przez Związku pisarzy i dziennikarzy rosyjskich w Polsce za zbiór opowiadań Ночные встречи (publikowane w piśmie Молва). Współpracował z licznymi gazetami i czasopismami emigracyjnymi (Меч, За Свободу!, Новь, Содружества, Сполохи i in., również polskich); uczestniczył w Антологии русской поэзии в Польше, Сборникe русских поэтов в Польше oraz w almanachach якорь, Священная лира, Новь. Po roku 1945 polski prozaik.
