Krystian Kalkstein: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibiliografia i źródła: - kat. urodzeni - Kalkstein ur. między 1627 a 1630 (Oracki) |
m poprawka literówek w trzech miejscach |
||
Linia 5:
Krystian Kalkstein-Stoliński przez pewien czas przebywał na służbie u króla [[Francja|Francji]] [[Ludwik XIV|Ludwika XIV]], ucząc się sztuki wojennej. Potem przyjechał do Polski, poznał przyjaciół, nauczył się języka polskiego i prędko dosłużył się stopnia [[podpułkownik]]a. W roku [[1655]] porzucił służbę w wojsku polskim, przechodząc na żołd [[Fryderyk Wilhelm Hohenzollern (Wielki Elektor)|elektora brandenburskiego]]. Jako [[oficer]] armii pruskiej walczył w czasie [[potop szwedzki|potopu szwedzkiego]] przeciw Polsce. Podczas tej [[kampania (wojskowość)|kampanii]] awansował na [[pułkownik]]a oraz otrzymał [[starostwo]] [[Olecko|oleckie]], które wcześniej elektor odebrał jego ojcu, [[generał]]owi [[Albrecht Kalkstein|Albrechtowi Kalksteinowi]].
Bliscy krewni pułkownika, którym zależało na korzystniejszym podziale [[spadek|spadku]] po zmarłym w [[1667]] roku generale [[Albrecht Kalkstein|Albrechcie Kalksteinie]], oskarżyli go o spisek i obrazę majestatu [[Fryderyk Wilhelm Hohenzollern (Wielki Elektor)|księcia elektora]]. Pułkownik stanął przed sądem elektorskim i został skazany na [[Kara dożywotniego pozbawienia wolności|dożywotnie więzienie]]. Dzięki interwencji księcia [[Bogusław Radziwiłł|Bogusława Radziwiłła]] surowy wyrok
[[Fryderyk Wilhelm Hohenzollern (Wielki Elektor)|Elektor]] objął majątki Kalksteina [[sekwestr]]em i domagał się od króla [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]] wydania go jako przestępcy. Król odmówił wydania Kalsteina- Stolińskiego. Elektorscy ludzie przy pomocy [[rezydent]]a [[Hohenzollernowie|Hohenzollern]]a w Warszawie, Brandta, porwali Kalksteina [[28 listopada]] [[1670]] r.. Przewieziony został do [[Kłajpeda|Kłajpedy]] i uwięziony w lochu miejscowego [[zamek|zamku]]. Przykuty został tam w [[kajdanki|kajdankach]] do
Przed śmiercią Kalkstein pisał do swej żony:
|