Joseph Wittig: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
VolkovBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: en:Joseph Wittig
Grzegorz Wysocki (dyskusja | edycje)
→‎Pisarstwo i praca naukowa: drobne merytoryczne
Linia 13:
Na lata [[1922]]-[[1924]] datuje się pierwszy, wrocławski okres twórczości pisarskiej Josepha Wittiga. Niezrozumienie jego myśli pisarskiej i teologicznej wywołuje konflikt z hierarchią kościoła rzymskokatolickiego oraz do wciągnięcia części jego twórczości na indeks kościelny. 1922 r. ukazał się w czasopiśmie "Hochland" głośny artykuł pt. ''Zbawieni'' ([[język niemiecki|niem.]] ''Die Erlösten'') krytykujący oficjalną wykładnię kościelną [[grzech]]u i [[spowiedź|spowiedzi]], a który doprowadził ostatecznie do obłożenia pisarza w [[1925]] r. [[ekskomunika|ekskomuniką]]. Prezentował śmiałe poglądy teologiczne i doczekał się nawet przydomka ''Nowy Luter''. Mimo ekskomuniki Wittig pozostał wciąż głęboko wierzącym [[katolik]]iem wiernym [[Kościół katolicki|Kościołowi]], zajmując postawę wolnego pisarza religijnego. Z dzisiejszego punktu widzenia ocenia się, że teologiczne poglądy Wittiga wyprzedzały swoje czasy. Oceniane są jako w dużej mierze zbieżne z duchem nauk [[Sobór Watykański II|posoborowych]], niestety były zbyt postępowe dla ówczesnej hierarchii kościelnej.
 
W [[1927]] r., będąc zwolniony ze ślubów kapłańskich, wziął ślub z Bianką Geisler, córką burmistrza [[Bystrzyca Kłodzka|Bystrzycy Kłodzkiej]] i zamieszkał z nią w wybudowanym przez siebie domu w Słupcu (obecnie mieści się w nim muzeum jego imienia). Tu urodziła się trójka jego dzieci: Johannes Raphael, Bianca Maria i Christoph Michael. Lata [[1928]]-[[1932]] to drugi, słupiecki okres twórczości pisarskiej. W latach [[1937]]-[[1943]] występował z prelekcjami m.in. w [[protestantyzm|protestanckich]] środowiskach północnych Niemiec, a działalność teologiczna Wittiga znalazła odbicie w twórczości literackiej, w bogatej korespondencji oraz w aktywności odczytowej. Zajmował się również pisaniem kronik historycznych oraz publikowaniem w regionalnym kalendarzu "[[Guda Obend]]". W roku [[1946]] r. zdjęta została ekskomunika, m.in. za wstawiennictwem [[August Hlond|kardynała Augusta Hlonda]].
 
===Wysiedlenie i koniec życia===