Jan Radomiński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 1:
ks.'''Jan Radomiński''' (ur. [[10 czerwca]] [[1687]], - zm. [[18 stycznia]] [[1756]] w [[Wersal]]u ) - [[jezuici|jezuita]], filozof, teolog, uczeń i wykładowca w Kolegium Jezuickim w [[ Krosno|Krośnie]],
Urodził się 10 czerwca 1687 r. w [[Prusy|Prusach]]. Ukończył klasę [[retoryka|retoryki]] i wstąpił w 1702 r. do zakonu jezuitów. Po odbyciu [[nowicjat]]u w [[Kraków|Krakowie]] studiował w latach 1704-1707 filozofię w Kolegium Jezuickim w [[Lublin]]ie pod kierunkiem [[Andrzej Ozga|Andrzeja Ozgi]].
Praktykę nauczycielską odbywał Kolegium Jezuickim w [[Krosno|Krośnie]], [[Sambor]]ze i [[Ostróg|Ostrogu]]. W latach 1711-1715 studiował teologię w Krakowie. W 1714 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Prawo zakonne studiował w roku 1716/17 w [[Jarosław]]iu.
Był w [[Parti dévot]]- w konserwatywno-chrześcijańskiej frakcji na dworze francuskim w [[XVIII wiek]]u, opozycyjnej wobec filozofów (''les philosophes'' ''[[Parti philosophique]]'' - [[Voltaire]], [[Denis Diderot|Diderot]]) i ich protektorki [[Madame Pompadour|Madame de Pompadour]]. ▼
Pracował w szkolnictwie jezuickim w Krośnie, [[Jarosław]]iu, [[Poznań|Poznaniu]] i [[Kalisz]]u.
Przebywał na tym dworze, gdy walka stronnictw rozpoczęła się po przyjezdzie na dwór Madame de Pompadour ([[1745]]), przybrała na sile w latach pięćdziesiątych, gdy powstawała [[Wielka Encyklopedia Francuska]]. ▼
Jan Radomiński został wieloletnim spowiednikiem [[polskie królowe|Królowej Polski]], [[władcy Lotaryngii|księżnej Lotaryngii]] i [[Bar (Barrois)|Baru]] [[Katarzyna Opalińska|Katarzyny Opalińskiej]] h. [[Łodzia]] (1680 - 1747 w Lunéville) – żony [[Stanisław Leszczyński|Stanisława Leszczyńskiego]] oraz Królowej Francji - żony Ludwika XV [[Maria Leszczyńska| Marii Leszczyńskiej]] i centralnej postać parti "Devoten"- konserwatywno-religijnego koła królowej.
Jan Radomiński wyjechał w [[1714]]r. do nadanego Leszczyńskiemu księstwa [[Zweibrücken]]. W [[1719]] r. z nim i jego rodziną do [[Francja|Francji]] w [[Wissembourg]]u. Gdy [[1725]] jego córka [[Maria Leszczyńska]] została żoną [[Ludwik XV|Ludwika XV]] i [[władcy Francji|królową Francji przebywał w [[Chambord]]. W [[1732]] r., gdy Leszczyńscy uzyskali z nadania Ludwika XV tytuł książąt [[Lotaryngia|Lotaryngii]] i [[Bar (Barrois)|Baru]] i mieszkał z nimi w [[Lunéville]].
▲Był w [[Parti dévot]]- w konserwatywno-chrześcijańskiej frakcji na dworze francuskim w [[XVIII wiek]]u, w opozycyjnej wobec filozofów (''les philosophes'' ''[[Parti philosophique]]'' - [[Voltaire]], [[Denis Diderot|Diderot]]) i ich protektorki [[Madame Pompadour|Madame de Pompadour]].
▲Przebywał też na tym dworze, gdy walka stronnictw rozpoczęła się po przyjezdzie na dwór [[Madame de Pompadour
Szefem ''parti devot'' była ''de facto'' pobożna królowa [[Maria Leszczyńska]], a należał do niej m. in. [[Emmanuel Armand de Vignerot du Plessis, książę de Richelieu]] i Jan Radomiński.
Był ważnym przeciwnikiem oświecenionego projektu w Encyklopedii Diderota i d'Alembert
Zmarł 18 stycznia 1756 r. w Wersalu.
Źródło ; [[Polski Słownik Biograficzny]]
{{DEFAULTSORT:Radomiński, Jan }}
[[Kategoria: Urodzeni w 1687 ]] ▼
[[Kategoria: Zmarli w 1756 ]] ▼
[[Kategoria:Polska szlachta]]
[[Kategoria: jezuici ]]
[[Kategoria: Polscy filozofowie]]
[[Kategoria: Polscy teolodzy]]
[[Kategoria: Polscy prawnicy]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Krosnem]]
| |||