Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
linki zewnętrzne, poprawa linków |
linki zewnętrzne |
||
Linia 3:
Słownik ma charakter naukowy, podaje szczegółowe definicje i przykłady (uwzględniające również składnię) wyrazów należących do łaciny średniowiecznej, a nieznanych łacinie starożytnej.
Inspiracją dla jego powstania był projekt Międzynarodowej Unii Akademii [[en:Union Académique Internationale]] w Brukseli z r. 1920 zakładający ponowne opracowanie słownika średniowiecznej łaciny [[Charles du Fresne, sieur du Cange|Du Cange'a]]. Reprezentanci poszczególnych krajów mieli nadsyłać materiał leksykalny od ok. 425 r. do ok. 1000 r. Polscy uczeni postanowili opracować odrębny słownik łaciny średniowiecznej oparty wyłącznie na polskich źródłach. Wkrótce zaczęły powstawać podobne słowniki w innych krajach europejskich. Pierwszy zeszyt słownika polskiego ukazał się w 1953 r. i jest on teraz jednym z najbardziej zaawansowanych. Zasady redakcyjne zostały ustalone przez jego pierwszego redaktora, [[Marian Plezia|prof. Mariana Plezię]].
[[en:Lexicon Mediae et Infimae Latinitatis Polonorum]]
Linia 9:
* {{cytuj książkę|autor r=Marian Plezia|rozdział=Przedmowa|tytuł=Słownik łaciny średniowiecznej w Polsce|wydawca=Zakład Narodowy im. Ossolińskich|miejsce=Wrocław-Kraków-Warszawa|rok=1953-1958|strony=V-VII}}
* {{cytuj książkę|autor r=Marian Plezia|rozdział=Dzieje ''Słownika łaciny średniowiecznej w Polsce''|nazwisko=Plezia|imię=Marian|tytuł=Scripta minora. Łacina średniowieczna i Wincenty Kadłubek|wydawca=DWN| miejsce=Kraków|rok=2001|strony=133-148}}
==Linki zewnętrzne==
*[http://www.ijp-pan.krakow.pl/index2.php?strona=pracownie&pr_id=13 Pracownia Łaciny Średniowiecznej PAN]
[[Kategoria:Językoznawstwo]]
| |||