Wieża artyleryjska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawione linki na przekierowania: King George V na HMS King George V |
poprawione linki na przekierowania: Druga wojna światowa na II wojna światowa |
||
Linia 7:
[[Grafika:PE Bugtuerme.jpg|thumb|left|250px|</center>Wieże artyleryjskie dział 203mm [[ciężki krążownik|ciężkiego krążownika]] "Prinz Eugen"]]
Ostatecznie wykształcona wieża na ciężkich okrętach stanowiła odtąd obrotową pancerną osłonę, przykrywającą od góry [[barbeta|barbetę]] i osadzoną na niej na [[łożysko toczne|łożysku]]. W barbecie mocowane były mechanizmy dział, a pod nią, w głębi kadłuba okrętu znajdowały się dalsze mechanizmy, podajniki amunicji itp. Wieże takie często wyposażone były we własne przyrządy do kierowania ogniem (m.in. [[dalmierz]]e), lecz przede wszystkim ich ogień był centralnie kierowany z głównego stanowiska dowodzenia artylerią okrętu. Takie wieże stosowano głównie w [[pancernik|pancernikach]], począwszy od [[drednot|drednotów]], oraz w budowanych po I wojnie światowej [[krążownik|krążownikach]]. Pancerniki okresu [[pierwsza wojna światowa|I wojny światowej]] posiadały od 4 do 6 wież dział głównego kalibru, w których mocowano po 2 lub 3 działa. Pancerniki okresu [[
|