Sicz Karpacka: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
m poprawa linków |
||
Linia 5:
Sicz Karpacka liczyła w momencie utworzenia około 2 tys. żołnierzy, zaś pod koniec swego istnienia rozrosła się do 6 tys. żołnierzy. Oddziały Siczy były szkolone przez ukraińskich emigrantów - weteranów OUN z czasów wojny polsko-ukraińskiej 1919 roku. Nominalnym dowódcą Siczy został Rusin [[Dmytro Kłympusz]], ale faktyczne dowództwo spoczywało w rękach [[Roman Szuchewycz|Romana Szuchewycza]] (późniejszego dowódcy [[UPA]]).
W skład sztabu Siczy, oprócz Szuchewycza, wchodzili: [[Iwan Rohacz]], W. Romańczuk, Stepan Rosocha (Rossocha) i J. Szpilko.
Grupę 200 instruktorów, rekrutujących się spośród Niemców Sudeckich, przysłała na Ruś [[Abwehra]]. W krótkim czasie Sicz Karpacka stała się dobrze wyszkoloną formacją z kompetentnymi dowódcami i wysokim morale. Sztab Siczy mieścił się w [[Chust|Chuście]], istniało pięć garnizonów. Dowództwa dziesięciu obszarów i organizacje lokalne prowadziły powszechne szkolenie wojskowe i polityczne. Siczowcy pełnili również funkcję policji i straży granicznej.
|