Ortler: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne uzupełnienia merytoryczne
drobiazgi
Linia 1:
{{''Uwaga: Proszę Edytora Wikipedii o umieszczenie fotografii Ortleru pochodzącej z włoskojęzycznej lub anglojęzycznej wesji tego hasła. Zdjęcie zamieszczone w wersji polskiej jest nienajlepszej jakości, nie oddaje ogromu szczytu, a ponadto pokazuje głównie wierzchołek Gran Zebrú, a dopiero w tle Ortler.''}}
 
 
Linia 30:
 
== Geologia ==
Podobnie jak cały Masyw Ortlerlu ''Ortler'' zbudowny jest ze skał osadowych przechodzących miejscami w skały metamorficzne. Podstawę szczytu stanowią [[łupki krystaliczne]] należace do rdzenia [[WschodnieCentralne Alpy CentralneWschodnie|Wschodnich Alp Centralnych]]. Zalegają na nich skały osadowe wieku mezozoicznego, wśród których przeważają szare dolomity, miejscami nieznacznie zmetamorfizowane, zwane niekiedy ''Dolomitami Ortleru''. Umieszcza się je często w obrębie tzw. [[Jednostki Penińskie|Jednostek Penińskich]] płaszczowinowej budowy Alp. Występują także także szare [[łupki]] i margle o niewielkim lub znikomym stopniu metamorfizacji. Procesy metamorfizacyjne przebiegały jednak niejednorodnie i lokalnie skały osadowe przechodzą w łupki krystaliczne. Wszystkie te skały są na ogół dość kruche i łatwo ulegają erozji.
 
 
Linia 45:
Inną poważną, dwudniową wyprawą alpinistyczną jest trawersowanie trzech sąsiadujących ze sobą szczytów: [[Gran Zebrú]], [[Mont Zebrú]] i Ortleru. Graniowe przejście na dużej wysokości ułatwia możliwość biwaku w niewielkim, niezagospodarowanym schronie umieszczonym na przełeczy [[Hochjoch]] położonej między Mont Zebrú i Ortlerem.
 
Natomiast normalna droga wejściowa stanowiąca stosunkowo nietrudną, lodowo-skalną drogę alpinistyczną (trudności PD+, miejsca II - III, nachylenie śniegu do 35 stopni) wiedzie od północy granią [[Tabarettagrat]] z obejściem jej ostrza po prawej stronie ostrza. Punktem wyjścia jest schronisko [[Payer Hütte]] (ok. 3000 m [[n.p.m.]]) lub nieco niżej położone schronisko [[Tabaretta Hütte]]. Wejście na szczyt ze schroniska Payer Hütte zajmuje w dobrych warunkach około 4 godziny, zejście - ok. 3 godzin. Nie jest to jednak droga przeznaczona dla zwykłych turystów górskich - wymaga umiejętności wspinaczki oraz asekuracji zarówno w skale jak i w lodzie, przechodzenia stromych i eksponowanych płatów lodowych, omijania lub przeskakiwania licznych szczelin w lodowcu, a ponadto narażona jest na spadające lawiny. Zanotowano na niej wiele wypadków. Drogą tą, schodząc z wierzchołka ''Ortleru'' zginął kilka lat temu ambasador Japonii, mimo iż prowadzony był przez zawodowego przewodnika z Innersulden. Wypadek nastąpił w pobliżu miejsca zwanego ''Niedźwiedzią Jamą'', a jego przyczyną była lawina śnieżna. Zarówno ambasador jak i przewodnik ponieśli wówczas śmierć, porwani i zasypani przez masy śniegu.
 
[[Kategoria:Szczyty Alp]]