Konwój morski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Linia 1:
'''Konwój morski''' – zorganizowana grupa przemieszczających się [[jednostka pływająca|jednostek pływających]] (zwykle [[statek wodny|statków]]), formowana głównie ze względów logistycznych i dla zwiększenia bezpieczeństwa podróży. Konwoje formowane są zazwyczaj w czasie działań wojennych, stąd ich integralną część stanowi [[eskorta]] [[okręt wojenny | okrętów wojennych]], stosowana dla ochrony przed atakami nieprzyjacielskich okrętów [[okręt nawodny|nawodnych]] i [[okręt podwodny|podwodnych]] oraz [[lotnictwo | lotnictwa]].
Konwoje organizowane były już w czasach [[starożytność|starożytnych]]. Z [[XIV wiek|XIV]] wieku pochodzą informacje o konwojach przewożących [[wino]] między [[Francja | Francją]] a [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]]. W późniejszych wiekach stanowiły formę ochrony przed napaściami [[piractwo | piratów]], [[korsarstwo | korsarzy]] i jednostkami wrogich flot. XVII-wieczne ataki na konwoje kursujące między [[Europa|Europą]] a [[Nowy Świat|Nowym Światem]], zwłaszcza przewożące [[złoto]] i [[srebro]], przekształcały się w wielkie bitwy morskie. Od czasów [[wojny napoleońskie|napoleońskich]] do [[I wojna światowa | I wojny światowej]] statki handlowe rzadko stawały się celem ataków, tak więc taktyka konwojowa została zarzucona. Na początku I wojny światowej uznawana była już za przeżytek. Działania niemieckiej floty podwodnej, powodujące duże straty wśród floty handlowej, zmusiły marynarki państw [[ententa|ententy]], zwłaszcza brytyjską, do przeciwdziałania. Skierowanie okrętów do patrolowania tras żeglugowych, stosowanie [[statek-pułapka|statków-pułapek]] nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Zastanawiano się więc nad powrotem do stosowania konwojów, obawiano się jednak ataków ciężkich okrętów nawodnych. Szybkie i uzbrojone w dalekosiężną artylerię mogłyby zdziesiątkować konwój płynący z szybkością swojej najwolniejszej jednostki. Zastanawiano się również, czy porty będą w stanie obsłużyć jednocześnie tak dużą liczbę jednostek. Ostatecznie jednak w [[1917]] zaczęto organizować konwoje statków handlowych, eskortowanych przez okręty wojenne. Ich obecność utrudniała [[U-Boot|U-bootom]] zajęcie odpowiedniej pozycji do torpedowania; zamiast atakować statki handlowe, musiały unikać spotkań lub walczyć z okrętami przeciwnika, często stając się ich łupem. Straty wśród floty handlowej zdecydowanie zmalały.
Po wybuchu [[II wojna światowa | II wojny światowej]] nikt w [[Admiralicja | Admiralicji]] nie wątpił w celowość organizowania konwojów. Zaczęto wprowadzać w życie opracowane w okresie międzywojennym taktyki ich użycia, Zrozumiano, że im liczniejszy konwój (a co za tym idzie, liczniejsza jego eskorta), tym jest on odporniejszy na ataki wroga. Po przystąpieniu [[USA]] do wojny z [[Niemcy | Niemcami]], [[Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych|US Navy]] mimo poprzednich doświadczeń, nie zdecydowała się na wprowadzenie systemu konwojowego. Na rezultaty nie trzeba było długo czekać – samotne amerykańskie statki łatwo padały łupem okrętów podwodnych, wody wschodnich wybrzeży [[Ameryka Północna | Ameryki Północnej]], [[Zatoka Meksykańska|Zatokę Meksykańską]] i [[Morze Karaibskie|Morza Karaibskiego]] zaczęto nazywać rajem U-bootów.
| |||