Potencjał chemiczny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Stepa (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Potencjał chemiczny''' – [[pochodna cząstkowa]] [[energia wewnętrzna|energii wewnętrznej]] po liczbie cząstek, przy [[przemiana izochoryczna|stałej objętości]] i [[entropiaprzemiana (termodynamika)izentropowa|entropii]] układu. Oznaczany jest przez <math>\mu</math> lub <math>\mu_i</math>. Może być również definiowany jako pochodna cząstkowa innej funkcji stanu: [[entalpia|entalpii]], [[energia swobodna|energii swobodnej]] czy [[entalpia swobodna|entalpii swobodnej]] po liczbie cząstek, przy czym pochodna jest obliczona przy zachowanych innych parametrach: ciśnieniu czy też temperaturze. Pojęcie to wprowadził do nauki w 1875 r [[Josiah Willard Gibbs|J.W. Gibbs]]. Odgrywa ono zasadniczą rolę w termodynamice chemicznej. Jest podstawą do definicji aktywności termodynamicznej, występuje w kryteriach równowagi procesów oraz stosowane jest do opisu układów złożonych i do wyprowadzenia stałych równowagi fazowej i chemicznej.
 
W [[temperatura|temperaturze]] bliskiej zeru potencjał chemiczny [[fermion]]ów utożsamiamy z [[Potencjał chemiczny|energią Fermiego]]. Jest to energia graniczna; stany o energii niższej są zajęte przez fermiony (np. [[elektron]]y), stany o energii wyższej są wolne.