Walerian Borowczyk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: ru:Боровчик, Валериан |
Drobne redakcyjne |
||
Linia 6:
Walerian Borowczyk urodził się w rodzinie inspektora kolejowego. Pasją jego ojca Wawrzyna nie było jednak kolejnictwo, a malarstwo – co miało oczywisty wpływ na dalsze losy syna. Borowczyk w dzieciństwie własnoręcznie robił kukiełki i wystawiał przedstawienia dla bliskich mu osób.
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]], jako nastoletni chłopak, pracował przymusowo w [[Wielkopolskie Przedsiębiorstwo Przemysłu Ziemniaczanego|Zakładach Ziemniaczanych]] w [[Luboń|Luboniu]] k/Poznania. Po wojnie, w wieku 22 lat, rozpoczął w Poznaniu przyspieszoną edukację. Po zdaniu „egzaminu dojrzałości” chciał rozpocząć studia polonistyczne na Uniwersytecie Adama Mickiewicza, jednak został przyjęty do [[Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie|Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie]] (gdzie egzaminy odbywały się we wcześniejszym terminie). Już w czasie studiów na wydziale malarstwa i grafiki projektował plakaty dla teatru i filmu oraz publikował rysunki satyryczne w ''[[Szpilki (czasopismo)|Szpilkach]]'', ''[[Nowa Kultura|Nowej Kulturze]]'' i ''[[Życie Literackie (1951-1991)|Życiu Literackim]]''. Realizował także amatorskie filmy animowane. Dyplom uzyskał w [[1951]] roku.
Dwa lata później opublikował z [[Jan Tarasin|Janem Tarasinem]] album ''Rysunki satyryczne''. W [[1956]] roku otrzymał Polską Nagrodę Narodową za cykl [[litografia|litografii]] ''[[Nowa Huta]]''. Przełomowe jednak okazało spotkanie w redakcji ''Szpilek'' z [[Jan Lenica|Janem Lenicą]], który był szefem graficznym tego czasopisma. Borowczyk pokazał mu swoje amatorskie filmy animowane i zaraził Lenicę pasją do tego gatunku sztuki. W [[1957]] roku zrealizowali wspólnie film ''Był sobie raz'' (ruchomy kolaż wycinanek z papieru), który przyniósł im międzynarodowy rozgłos. Przez kolejne dwa lata zrealizował wspólnie z Lenicą jeszcze kilka innych głośnych tytułów, by w [[1957]] na stałe przenieść się wraz ze swoją żoną, aktorką Ligią „Branice” Borowczyk do [[Paryż]]a.
| |||