Wikipedia

Wydział Górnictwa, Inżynierii Bezpieczeństwa i Automatyki Przemysłowej Politechniki Śląskiej: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Pol.Śl. (dyskusja | edycje)
88 edycji
m aktualizacja strony www
Pol.Śl. (dyskusja | edycje)
88 edycji
aktualizacja danych
Linia 1:
{{koordynaty|50|17|27.22.91|N|18|40|3044.0622|E|umieść=na górze|zapis=kątowo}}
{{Wydział uczelni infobox
|uczelnia = Politechnika Śląska
Linia 15:
|kadra =
|dziekan = Marian Dolipski
|tytuły_dziekana = prof. dr hab. inż. arch., prof. zw. w Pol. Śl.
|adres = 44-100 Gliwice <br> ul. Akademicka 2
|e-mail = rg@polsl.pl <br> dziekan.rg@polsl.pl
|telefon = 0320-32 2371283 <br> 032-2371510
|zdjęcie =
|mapa = POL Gliwice map.svg
Linia 24:
}}
 
'''Wydział Górnictwa i Geologii [[Politechnika Śląska|Politechniki Śląskiej]]''' zatrudnia 30 profesorów i doktorów habilitowanych oraz 113 doktorów. Wydział prowadzi badania w zakresie nowoczesnego górnictwa, obejmującego właściwe rozpoznanie geologiczne złóż kopalin, ekonomicznie efektywne wydobywanie surowców mineralnych, stosowanie energooszczędnych i niezawodnych maszyn, spełnianie wszelkich wymogów bezpieczeństwa i ochrony środowiska naturalnego.
'''Wydział Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej''' - jeden z 12. wydziałów [[Politechnika Śląska|Politechniki Śląskiej]].
Osiągnięcia naukowo-badawcze wydziału dotyczą m.in.: automatyzacji i sterowania procesami przeróbczymi, zastosowania zbiorów rozmytych w modelowaniu i badaniach symulacyjnych, badań zagrożenia porażeniowego i środków ochrony przeciwpożarowej, zwalczania zagrożeń od prądów błądzących, konstrukcji nowoczesnych maszyn górniczych, doświadczalnego i komputerowego badania dynamiki maszyn i urządzeń górniczych, usprawniania struktury i organizacji zakładów górniczych, ochrony powierzchni Ziemi na terenach górniczych, usuwania szkód górniczych i rewitalizacji terenów poprzemysłowych, eksploatacji złóż pod obiektami na powierzchni terenu oraz w warunkach zagrożenia tąpaniami, przewietrzania i klimatyzacji kopalń, zwalczania pożarów, wybuchów pyłów i gazów, bezpieczeństwa i higieny pracy w górnictwie, zwalczania i określania profilaktyki zagrożeń wodnych w kopalniach czynnych i likwidowanych, oceny zagrożenia powodziowego, badań jakości i ochrony zasobów węgla w złożu oraz zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego kraju, konstrukcji cyfrowych map górniczych, wprowadzania do stosowania czystych technologii węglowych, określania możliwości utylizacji odpadów mineralnych.
Do ośrodków zagranicznych współpracujących z Wydziałem należą uczelnie w Niemczech (Aachen, Freiberg, Munster, Bochum, Tübingen, Darmstadt, Bielefeld, Clausthal, Magdeburg, Wuppertall), Hiszpanii (Madryt, Vigo, Oviedo), Portugalii (Lizbona, Porto), Czechach (Ostrava, Brno), Szwecji (Sztokholm, Lulea), Turcji (Pammukale), Rosji (St. Petersburg), na Ukrainie (Donieck), Słowacji (Koszyce) w Chinach (Qingdao, Beijing, Sichuan, Jiaozuo), Japonii (Tsukuba, Osaka), Indiach (Kharagpur, Dhanbad), Wietnamie (Hanoi, Ha-Long) i Chile (Antofagasta, La Serena, Coquimbo).
 
== Władze Wydziału ==
* Dziekan - profProf. dr hab. inż. Marian Dolipski,
* Prodziekan ds. Nauki - dr hab. inż. Piotr Strzałkowski, prof. w Pol. Śl.,
* Prodziekan ds. StudenckichOrganizacji i Współpracy z Zagranicą - dr hab. inż. PiotrMarek SobotaPozzi, prof. nzw. w Pol. Śl.
* Prodziekan ds. Studiów WieczorowychStudenckich - dr inż. RomanPiotr Pilorz.Sobota
* Prodziekan ds. Studiów Niestacjonarnych - dr inż. Roman Pilorz, doc. w Pol.Śl.
 
== Struktura Wydziału ==
==Jednostki wewnętrzne==
* Katedra Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa,▼
*Instytut Eksploatacji Złóż i Zagospodarowanie Odpadów,▼
* Instytut GeologiiMechanizacji Stosowanej,Górnictwa
* Katedra Zarządzania i Inżynierii Bezpieczeństwa,▼
*Instytut Mechanizacji Górnictwa,
* Katedra Geomechaniki, Budownictwa Podziemnego i Zarządzania Ochroną Powierzchni,▼
▲*Katedra Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa,
* Katedra Przeróbki Kopalin i Utylizacji Odpadów,▼
▲*Katedra Geomechaniki, Budownictwa Podziemnego i Zarządzania Ochroną Powierzchni,
▲* Instytut Eksploatacji Złóż i Zagospodarowanie Odpadów,
▲*Katedra Przeróbki Kopalin i Utylizacji Odpadów,
* Instytut Geologii Stosowanej
▲*Katedra Zarządzania i Inżynierii Bezpieczeństwa,
* Muzeum Geologii Złóż im. Czesława Poborskiego.
 
== Kierunki studiów ==
==Historia - Studium Górnicze==
* górnictwo i geologia
Prezydium Rządu podjęło w dniu [[16 czerwca]] 1956 r. Uchwałę Nr 292/56
* inżynieria bezpieczeństwa
w sprawie uzyskiwania przez inżynierów innych specjalności stopnia inżyniera górnika, w celu zapewnienia resortowi górnictwa niezbędnej ilości inżynierów górników.
* mechatronika (kierunek międzywydziałowy)
* specjalność Mining Engineering w języku angielskim - w przygotowaniu
 
W tym celu zobowiązano Ministra Szkolnictwa Wyższego i Ministra Górnictwa Węglowego do zorganizowania terminie do dnia [[1 października]] 1956 r., górniczego studium specjalistycznego dla inżynierów innych specjalności w przy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz w Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
====Link zewnętrzny====
 
* [http://www.rg.polsl.pl/default.htm Strona internetowa Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej]
Czas trwania tego studium ustalono na 3 semestry, z czego na naukę wliczając w to wykłady i ćwiczenia przeznaczono 2 semestry, zaś 1 semestr na pracę dyplomową, praktykę dyplomową oraz obronę pracy dyplomowej.
 
Programy nauki na tych studiach miały być ustalone przez Ministra Szkolnictwa Wyższego w porozumieniu z Ministrem Górnictwa Węglowego.
 
Absolwentom tego studium, posiadającym tytuł inżyniera obiecano możliwość uzyskania tytułu magistra-inżyniera górnika po odbyciu dalszego półrocznego przeszkolenia, jednakże sposób uzyskania tytułu magistra-inżyniera miał dopiero ustalić Minister Szkolnictwa Wyższego w porozumieniu z Ministrem Górnictwa Węglowego.
 
Na studium mogli być przyjęci inżynierowie absolwenci I lub II stopnia, którzy nie ukończyli 40 lat życia i mieli warunki zdrowotne wymagane do pracy w górnictwie pod ziemią oraz posiadający co najmniej roczną praktykę w swoim zawodzie i złożyli zobowiązania do pracy w górnictwie węglowym na okres co najmniej 5 lat po ukończeniu studium.
 
Uczestnikom studium, Minister Górnictwa Węglowego zapewnił stypendia na okres nauki oraz – na zasadach odpłatności – odpowiednie pomieszczenia mieszkalne i wyżywienie.
 
Stypendium dla każdego uczestnika studium ustalono w wysokości średniego zarobku miesięcznego netto pobieranego przezeń w ostatnim miejscu pracy w ostatnich 6 miesiącach nie mniej jednak jak 2.000.- zł miesięcznie. Stypendium to było wolne od podatku od wynagrodzeń.
 
Uczestnikom studium, których stypendium nie przekraczało kwoty 3.000 zł miesięcznie,
a posiadającym na utrzymaniu rodziny zamieszkujące w miejscowościach, do których nie jest możliwy codzienny dojazd z miejscowości w której znajduje się studium, przyznano na okres nauki na studium dodatek za rozłąkę w wysokości 300 zł miesięcznie.
 
Uczestnicy studium zachowali prawo do dotychczas posiadanego mieszkania przez cały okres nauki oraz po jej ukończeniu, do czasu otrzymania mieszkania w górnictwie węglowym.
 
Absolwenci studium zachowali ciągłość pracy pod warunkiem niezwłocznego jej podjęcia w górnictwie węglowym.
 
Absolwentom, którzy po ukończeniu studium podejmą niezwłocznie pracę w górnictwie węglowym, zaliczono 2 lata do okresu wymaganego dla nabycia przywilejów górniczych za czas nauki na studium i za dotychczasową pracę.
 
Cytowana Uchwała Prezydium Rządu przewidywała, że Minister Górnictwa Węglowego w porozumieniu z Ministrem Szkolnictwa Wyższego dokona naboru 500 kandydatów na studium, z których 250 miało rozpocząć naukę z dniem [[1 października]] 1956 r. a pozostałych 200 w analogicznym terminie 1957 r.
 
Jednocześnie zobowiązano właściwych ministrów (kierowników urzędów centralnych) do udzielenia Ministrowi Górnictwa Węglowego jak najdalej idącej pomocy przy naborze kandydatów na studium, a w szczególności do zapewnienia rozwiązania stosunku pracy z osobami, która przedłożą zaświadcznie o przyjęciu ich na powyższe studium, w terminie umożliwiającym im prawidłowe rozpoczęcie nauki na studium.
 
Celem skompletowania obsady wykładowców i prowadzących zajęcia prakyczne na studium, zobowiązano Ministerstwo Górnictwa Węglowego i inne resorty gospodarcze do oddelegowania całkowicie lub częściowo na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego specjalistów do prowadzenia zajęć dydaktycznych oraz odciążenia od zajęć produkcyjnych w najwyższym stopniu pracowników nauki AGH i Politechniki Śląskiej zatrudnionych równolegle w przemyśle.
 
Zobowiązano Ministra Górnictwa Węglowego do zapewnienia pomieszczeń dla uczestników studium na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
 
Zobowiązano Ministra Hutnictwa do postawienia od dnia 1 września 1956 r. do dyspozycji Ministra Górnictwa Węglowego odpowiedniego bloku mieszkalnego z nowego budownictwa w Nowej
Hucie na urządzenie pomieszczeń dla 200 uczestników studium górniczego przy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
 
Zobowiązano Ministra Górnictwa Węglowego do załatwiania całokształtu spraw administracyjnych, bytowych, mieszkaniowych oraz wszelkich innych niezwiązanych bezpośrednio z procesem
nauczania.
 
Absolwentów studium zobowiązano do podjęcia pracy w zakładzie wskazanym przez Ministerstwo Górnictwa Węglowego, w terminie wskazanym w skierowaniu do pracy, oraz do przepracowania co najmniej 5 lat w górnictwie węglowym.
 
Absolwenci, którzy nie dopełniliby z własnej winy tego obowiązku oraz uczestnicy studium, którzy porzuciliby naukę, zostali zobowiązani do niezwłocznego zwrotu kwot otrzymanych tytułem
stypendium na studium.
 
JEDNORAZOWA ZMIANA W STRUKTURZE WYDZIAŁU GÓRNICZEGO POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ W GLIWICACH (oraz w AGH-Kraków), nastąpiła w wyniku podjętej przez URZĄD RADY MINISTRÓW UCHWAŁY NR 292/56 z dnia 16.czerwca 1956 r., w sprawie uzyskiwania przez inżynierów innych specjalności stopnia inżyniera górnika, w celu zapewnienia resortowi górnictwa węglowego niezbędnej ilości inżynierów górników. W tym celu ówczesny Dziekan Wydziału Górniczego, prof. mgr inż. DYKACZ utworzył w porozumieniu z Ministrem Górnictwa Węglowego i Ministrem Szkolnictwa Wyższego, podległą mu nową strukturę organizacyjną pod nazwą: "STUDIUM GÓRNICZE dla inżynierów innych specjalności"., finansowaną z odrębnych funduszy. Na KIEROWNIKA tego STUDIUM wyznaczony został z.prof.mgr inż. Franciszek Engel- kierownik Katedry Mineralogii.
 
Wszyscy absolwenci tego studium otrzymali dniu 28.04.1958 pisemne skierowanie Departamentu Kadr MGiE do pracy w wyznaczonej kopalni bezpośrednio w produkcji, począwszy od 1.05.1958.
 
Terminy złożenia prac dyplomowych i ich obrony były wyznaczane przez dziekanat w uzgodnieniu z MGiE.
 
Ze względu na zaistniałe w wyniku [[Odwilż gomułkowska|wydarzeń październikowych 1956]], zmiany w pierwotnych planach inwestycyjnych górnictwa w rejonie jastrzębskim nie doszło do przewidzianego w UCHWALE kolejnego naboru następnych 200 kandytatów na takie studia, a cytowane wyżej "STUDIUM GÓRNICZE" uległo likwidacji.
 
{{stub}}
 
[[Kategoria:Politechnika Śląska|Górnictwa i Geologii Wydział]]
[[Kategoria:Wydziały naukgórnictwa technicznychi geologii]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Wydział_Górnictwa,_Inżynierii_Bezpieczeństwa_i_Automatyki_Przemysłowej_Politechniki_Śląskiej”