Zygmunt Waliszewski: Różnice pomiędzy wersjami

Malarstwa i rysunku uczył się w [[Tbilisi]] w [[Gruzja|Gruzji]] u N. Sklifasowskiego i B. Vogla. W wieku 11 lat wystawiał swoje prace na wystawie „Cudowne dziecko”. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] walczył w armii [[Rosja|rosyjskiej]]. W [[Moskwa|Moskwie]] poznał artystów z grupy [[Mir Iskusstwa]]. Zwiedził też moskiewskie zbiory malarstwa fancuskiegofrancuskiego Siergieja Szczukina i Iwana Morozowa. W roku [[1920]] wyjechał do Polski. Od [[1921]] studiował pod kierunkiem [[Wojciech Weiss|Wojciecha Weissa]] i [[Józef Pankiewicz|Józefa Pankiewicza]] w [[Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie|Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie]]. W latach [[1924]]-[[1931]] kontynuował studia w [[Paryż]]u pod kierunkiem Józefa Pankiewicza. . W roku [[1930]] uczestniczył w wystawie kapistów w paryskiej Galerie Zak. W Paryżu zachorował na nieuleczalną [[Choroba Bürgera|chorobę Bürgera]]. Amputowano mu obie nogi. Groziła mu amputacja rąk. W roku [[1931]] powrócił do Polski, zamieszkał w Warszawie i Krakowie. W roku 1933 ożenił się. Mimo kalectwa malował nadal. W latach [[1935]]-[[1936]] stworzył plafon w Kurzej Stopce na [[Wawel]]u. W roku [[1936]] zaprojektował scenografię do opery [[Giovanni Battista Pergolesi|Pergolesiego]] „La serva padrona”. Zmarł wkrótce potem.