Elektrofony elektroniczne: Różnice pomiędzy wersjami

Choć matematyczne modele [[synteza dźwięku|syntezy dźwięku]] przez łączenie [[Składowa harmoniczna|składowych harmonicznych]] znane były od dawna, ich techniczna realizacja nastręczała problemów. Do początku lat 60. jedynym znanym sposobem syntezy przebiegów akustycznych, z wykorzystaniem elektroniki, były lampowe [[układ RLC|oscylatory RLC]]. Ich rozmiary, zużycie energii, emisja ciepła i pola elektromagnetycznego utrudniały techniczną realizację elektronicznej syntezy dźwięków na większą skalę. Dopiero odkrycie [[półprzewodnik]]ów i proces miniaturyzacji elementów wykonanych na ich bazie, z [[układ scalony|układami scalonymi]] włącznie, dało takie możliwości. Od początku lat 60. na rynku zaczęły pojawiać się coraz mniejsze, sprawniejsze i tańsze instrumenty dające olbrzymie możliwości kształtowania dźwięków. Pod koniec lat 70. wraz z rozwojem techniki cyfrowej, analogowa synteza dźwięku została prawie całkiem wyparta przez cyfrową. Od tego czasu instrumenty elektroniczne stały się jeszcze łatwiej dostępne.

 

Instrumenty elektroniczne często sterowane są przez [[Sekwencer (muzyka)|sekwencer]] zamiast [[muzyk|muzyka]].

W dobie powszechnego wykorzystywania [[komputer|komputer]]ów do produkcji muzyki powstał nowy rodzaj instrumentów elektronicznych - [[instrumenty wirtualne (muzyka)|instrumenty wirtualne]], czyli [[program komputerowy|programy]] działające pod kontrolą [[sekwencer (muzyka)|sekwencerów]] pełniące rolę [[instrument muzyczny|instrumentów muzycznych]].