Skracanie adresów internetowych: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
zastosowanie - rozwinięcie przykładów |
rozbudowa hasła |
||
Linia 7:
* odsyłacz umieszczony w publikacji papierowej wymaga przepisania do przeglądarki, przepisanie bardzo długiego odsyłacza jest utrudnione i istnieje większa możliwość zrobienia błędu
* w serwisach [[mikroblog|mikroblogingowych]] (np.[[Twitter]],[[Blip]])
* w szkoleniach, prezentacjach i innych zastosowaniach, gdy konieczne jest zapamiętanie adresu - w tym przypadku, wystarczy że utworzymy adres skrócony w którym będzie występowało słowo kluczowe (wystarczy że będziemy pamiętać tylko to słowo a nie pełny, długi adres).
Prawidłowe postępowanie to skracanie jedynie w niezbędnych przypadkach i umieszczanie w miarę możliwości oprócz wersji skróconej również odsyłacza oryginalnego. Takie możliwości istnieją np. w wiadomościach internetowych, gdzie nawet mimo połamania cały oryginalny odsyłacz będzie widoczny i czytelnik będzie mógł się upewnić, że rzeczywiście chce przejść na daną stronę. Nie ma żadnego uzasadnienia, by stosować skrócone adresy w kodzie [[HTML]].
Linia 23 ⟶ 24:
Wadą skracania jest również uzależnienie możliwości otwarcia adresu docelowego od działania dodatkowych serwerów i łączy do nich. Po wygaśnięciu skrótu odnalezienie treści oryginalnej jest praktycznie niemożliwe, gdyż nie wiadomo, na jakim serwerze była umieszczona.
Zaletą zastosowania systemów skracających adresy internetowe jest możliwość uaktualniania, edycji adresów docelowych (w rozwiązaniach w których możemy posiadać indywidualne konto i zalogować się). Jeśli np. podamy skrócone adresy w publikacjach drukowanych, książkach to w przypadku, gdy zmienią się adresy docelowe, będzie można je uaktualnić. Dodatkowa funkcjonalność oferowanych rozwiązań to liczniki lub statystyki zliczające ilość wywołań adresu [[URL]]
'''Przykład długiego adresu:'''
| |||