Dwadzieścia lat później: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: pt:Vinte anos depois |
|||
Linia 5:
== Streszczenie ==
{{spoiler}}
Francja, rok 1648. Nie żyją już Ludwik XIII i kardynał Richelieu. Ludwik XIV, następca tronu, jest niepełnoletni, więc władzę regencyjną sprawują królowa matka [[Anna Austriaczka|Anna Austriaczkia]] i jej drugi mąż, kardynał Jules Mazarin (właściwie Gulio Mazarini), Włoch, pierwszy minister i następca Richelieu. W kraju szaleje wojna domowa, tzw. Fronda. Mieszczanie ciemiężeni podatkami przez kardynała i królową wychodzą na ulice i walczą o swoje prawa. Wspomaga ich magnateria, który liczy na osłabienie władzy królewskiej. Na czele Frondy stoją książę Conde (Wielki Kondeusz) oraz książę de Beaufort. Mazarini rozwiązuje gwardię muszkieterów i zastępuje ją gwardią królewską. Szuka do niej ludzi. Tymczasem Atos, Portos i Aramis powróciwszy do dawnych nazwisk (Atos - hrabia de La Fere, Portos - pan de Vallon i Aramis - kawaler d’Herblay) i rozkoszują się świętym spokojem. Jedynie porucznik d’Artagnan nadal wiernie służy królowej i oczekuje już długo awansu na kapitana. Liczy, że zdobędzie go wierną służbą.
Mazarini każe d’Artagnanowi sprowadzić pewnego więźnia z Bastylii. Jest nim przyjaciel d’Artagnana, hrabia Rochefort, człowiek z Meung. Rochefort poznaje muszkietera i cieszy się ze spotkania z nim. Następnie kardynał prosi więźnia, by polecił mu jakiś odważnych żołnierzy do gwardii. Hrabia poleca mu Atosa, Portosa, Aramisa i d’Artagnana, opowiadając o ich dotychczasowych przygodach. Po tej wizycie Rochefort ucieka z pomocą mieszczan. D’Artagnan zaś dostaje polecenie zwerbowania do gwardii swoich trzech przyjaciół. Problem w tym, że porucznik nie wie, gdzie oni są.
Wędrując po Paryżu d’Artagnan spotyka przypadkiem swego dawnego sługę, Plancheta, obecnie cukiernika i frondystę. Planchet opuścił służbę u d’Artagnana, by zostać żołnierzem i zdobyć stopień sierżanta. Teraz jednak, jako cywil postanawia mu pomóc w odnalezieniu trzech muszkieterów. Na razie wie tylko tyle, gdzie jest Bazin - sługa Aramisa. Jest on obecnie organistą. Bazin kłamie jednak przed d’Artagnanem, że nie wie, gdzie jest jego pan. Muszkieter i cukiernik śledzą go i omal nie giną z ręki męża kobiety, z którą romansuje ostatnio Aramis. Sam Aramis (obecnie opat d’Herblay z zakonu jezuitów) ukrywał się na drzewie. Spotkawszy przyjaciół zabiera ich do swej siedziby, ale nie zgadza się wstąpić do gwardii, wskazuje jedynie miejsce pobytu Portosa. D’Artagnan i Planchet odwiedzają Portosa, który teraz owdowiał i nudzi się w swej posiadłości. Tym chętniej zgadza się wstąpić do służby, zwłaszcza, że d’Artagnan nęci go możliwością zostania baronem. Następnie d’Artagnan odwiedza Atosa (adres wskazał mu Portos), który teraz spędza czas na wychowywaniu swego syna, wicehrabiego Raula de Bragelonne. Młody Raul przyjaźni się z siedmioletnią Luizą de la Vallierie, w której kiedyś się zakocha. Atos odmawia wstąpienia na służbę, a po wyjeździe d’Artagnana szybko wyjeżdża z Raulem do miasta, gdzie prezentuje chłopaka księżnej de Chevreuse, jego matce (nie wyjawiając chłopcu, kim ona dla niego jest, ale mówiąc księżnej, kim jest chłopak).
D’Artagnan, Portos i jego wierny sługa oraz intendent Mousqeton wstępują do gwardii królewskiej. Tymczasem Grimaud, sługa Atosa, zostaje wysłany przez swego pana do zamku-twierdzy, gdzie jest przetrzymywany przywódca Frondy, książę de Beaufort. Książę szykuje swoją ucieczkę, pomaga mu w tym Rochefort i jego ludzie przebrani za robotników - kontaktują się z księciem za pomocą piłek tenisowych, które de Beaufort przerzuca przez mur, zaś Rochefort odrzuca mu je z wiadomościami. Grimaud dostarcza księciu pasztet z ukrytą wewnątrz drabinką sznurową. Beaufort ucieka z więzienia, na co wyraża cichą zgodę naczelnik. Anna Austriaczka i kardynał Mazarini wpadają w szał na wieść o ucieczce księcia de Beaufort. D’Artagnan i Portos ruszają za nim w pościg. Dopadają go, dochodzi do starcia pomiędzy nimi a Frondystami, ale zaprzestają walki, gdy okazuje się, że wśród ludzi pomagających księciu w ucieczce są Atos i Aramis. Przyjaciele żegnają się w miarę ciepło i rozdzielają się.
Tymczasem Raul de Bragelonne, podróżuje do Paryża, by wstąpić do wojska razem ze spotkanym po drodze młodym wicehrabią de Guiche. Jedzie za nim Grimaud wysłany przez Atosa. Po drodze Raul i młody de Guiche ratują z rąk zbójów kata z Bethune. Ten jednak jest ciężko ranny - młodzi przyjaciele wzywają mu księdza. Ksiądz podczas spowiedzi wypytuje się ciągle o niejaką Anne de Bruil, czyli Milady de Winter, którą kat kiedyś ściął. Okazuje się, że ów fałszywy ksiądz to w rzeczywistości John Franciszek de Winter, syn Milady i jej męża (starszego lorda de Winter, który zmarł otruty przez nią). Poznawszy szczegóły egzekucji swej matki oraz nazwisko jednego z jej morderców (młodszego lorda de Winter) zabija kata nożem i ucieka. Śledzący Raula Grimaud zawraca z drogi i przybywa do Atosa, Portosa, Aramisa i d’Artagnana, którzy właśnie spotykają się potajemnie i odnawiają przysięgę wiecznej przyjaźni. Wierny sługa ostrzega ich o niebezpieczeństwie ze strony syna Milady.
W Anglii trwa rewolucja. Król [[Karol I Stuart|Karol I]] toczy walkę z rebeliantami Olivera Cromwella, który odnosi szereg kolejnych zwycięstw. Król chroni się w Szkocji w towarzystwie wiernej szlachty, królowa Anglii i najstarsza córka uciekają do Francji. Karol I szuka wiernych ludzi, którzy pomogą mu w walce. Lord de Winter (stronnik króla) przypomina sobie o czterech muszkieterach. Wyrusza do Francji, by ich sprowadzić. Karol I wysyła list do Anny Austriaczki list z prośbą o wsparcie dla jego władzy, zaś Cromwell wysyła list z prośbą do Mazarina, by nie wspierał króla. List do kardynała dostarcza tajemniczy Mourdant. Po przekazaniu listu spotyka się z lordem de Winter, który jest już w Paryżu. Okazuje się, że Mourdant to John Franciszek de Winter, który teraz, pozbawiony tytułu przez Karola I jako syn ladacznicy i złodziejki przybrał pseudonim i mści się na mordercach swej matki. Lord poznaje chłopaka, który okazuje się już często u niego bywał i mówił mu, że jest jego bratankiem (lord nie uwierzył mu, gdyż nie wiedział, że jego brat miał syna. Teraz jednak uwierzył, ale jest już za późno, by mógł naprawić swój błąd). Mourdant przysięga mu zemstę. Lord de Winter spotyka się z Atosem i Aramisem i werbuje ich do armii Karola I. Podczas podróży do Anglii obserwuje ich Mourdant, który z podsłuchanej rozmowy dowiaduje się, że ci dwaj Francuzi są mordercami jego matki.
W Paryżu trwają ciągle zamieszki. Wojska króla aresztują rannego w zamieszkach lekarza (pomaga im w tym Raul). Mieszczanie szturmują pałac w Luwrze, żądając uwolnienia lekarza. Królowa każe otworzyć do nich ogień, co tylko pogarsza sytuacje. Wreszcie sam Mazarin nakłania Annę Austriaczkę do ustępstwa. Władczyni podpisuje, aczkolwiek niechętnie, akt ułaskawienia i lekarz wychodzi na wolność. Do Luwru przybywa książę Gaston Orleański (brat nieżyjącego Ludwika XIII) i zaleca się do swej bratowej, która nie chce tu zostać ani minuty dłużej, zwłaszcza, że mieszczanie coraz częściej krzyczą, że nie pozwolą królowi opuścić miasta. Mazarin podejmuje próbę ucieczki z Paryża. Eskortują go d’Artagnan i Portos. Próba się powiodła (zatrzymał ich co prawda patrol frondystów, ale dowodził nimi Planchet, który rozpoznał muszkieterów i przepuścił ich), więc muszkieterowie przewożą po kolei cały dwór królewski. Wszyscy ukrywają się w zamku Portosa, który musi teraz z d‘Artagnanem jechać do Anglii i wesprzeć wojska Cromwella. Ich przewodnikiem i pomocnikiem ma być Mourdant.
Szkoci sprzedają ukrywającego się u nich Karola I, który na wieść o tym postanawia uciec. Odznacza wiernych Atosa, Aramisa i lorda de Winter, następnie korzysta z planu lorda i zamienia się z nim ubraniami (chcą w ten sposób zmylić pościg). Niestety, w pościgu bierze udział Mourdant, który rozpoznaje stryja i zabija go strzałem z pistoletu, król trafia do niewoli, tak samo jak Atos i Aramis, których złapali d’Artagnan i Portos. Mourdant zdobywa pozwolenie od Cromwella, że dostaje w posiadanie jeńców Atosa i Aramisa. Na szczęście d’Artagnan knuje plan ucieczki dla przyjaciół - wkłada koniowi iskrę do ucha, powoduje zamieszanie, co wykorzystują jego przyjaciele, by uciec. D’Artagnan i Portos jadą za nimi niby to w pościgu, ale w rzeczywistości dołączają do nich. Atos chce ratować króla Karola I, więc pozostali postanawiają mu pomóc. Muszkieterowie (a także towarzyszący im Grimaud i Mousqeton) chcą porwać króla z obozu, zagadując strażników, co nie udaje się, gdyż pojawia się Mourdant. Muszkieterowie salwują się ucieczką.
W Londynie ma miejsce proces króla, który kończy się wyrokiem śmierci poprzez ścięcie. Czterej muszkieterowie w przebraniu robotników wynajmują się do budowy szafotu, pod którym kopią tunel. Kończą budowę, ale tunelowi brakuje paru metrów. Pozbywają się więc kata i jego pomocnika. Niestety, nie opóźnia to egzekucji, gdyż jest ochotnik do ścięcia króla. Karol I idzie na śmierć. Przed egzekucją rozmawia z ukrytym pod szafotem Atosem i przekazuje mu wiadomość o skarbach ukrytych w zamku Necastle. Chwilę później zostaje ścięty ze słowami Remember (pamiętajcie). Atos, Portos, Aramis i d’Artagnan szukają kata króla. Okazuje się nim być Mourdant. Osaczają go, ale dają szansę, jaką nie mogli dać jego matce - pojedynek. D’Artagnan walczy z Mourdantem, co ten wykorzystuje, by uciec tajnym przejściem. Muszkieterowie chcą uciec do Francji na statku „Błyskawica”. Nie wiedzą, że statek jest załadowany beczkami z prochem i zgodnie z poleceniem Cromwella ma zostać wysadzony w powietrze wraz z Francuzami. Mourdant ukrywa się na statku i przypomina załodze o poleceniu. Muszkieterowie płyną po śmierć. Na szczęście wierni słudzy podsłuchują rozmowę załogi z synem Milady i uprzedzają swych panów (w dodatku Portos chciał napić się wina, ale zamiast płynu nalał do kubka proch). Czterej muszkieterowie uciekają przygotowaną przez załogę szalupą z prowiantem. Statek wybucha, zdradziecka załoga ginie, Mourdant jednak przeżył wskoczywszy do wody. Dopływa on teraz do szalupy i błaga muszkieterów, by go wciągnęli na pokład. Atos lituje się nad nim, lecz zdradziecki syn Milady próbuje go utopić, więc Atos zabija Mourdanta sztyletem i wraca do łodzi. Przyjaciele wracają do Francji i rozdzielają się.
D’Artagnan i Portos zdają raport ze swych poczynań w Anglii, za co Mazarin skazuje ich na więzienie. Tymczasem Atos i Aramis trafiają do miasta, gdzie spotykają się wdowa po Karolu I z córką. Wchodzą w konflikt z dwoma agentami kardynała (którzy rozsiewają plotki o ucieczce króla Anglii) i wyzywają ich na pojedynek. Dochodzi do bitwy z wojskami królewskimi a frodystami. Podczas bitwy Aramis zabija agenta, którego wyzwał, a także bierze do niewoli Raula. Atos przekonuje syna, by walczył po ich stronie. Następnie zjawia się u królowej i żąda uwolnienia przyjaciół. Zachowuje się prowokująco, więc Anna Austriaczka każe go aresztować, na co Atos tylko czekał. Aramis i Raul na czele frondystów uwalniają go, dowiadując się także, gdzie siedzą w lochu d’Artagnan i Portos, po czym ruszają przyjaciołom na pomoc. Okazuje się jednak, że oni sami już sobie poradzili, a uciekając porwali samego Mazarina, który przybył ich odwiedzić. Porywacze zabierają kardynała do zamku Portosa i wymuszają każdy swoje warunki: uznanie większości żądań Frondy, tytuł barona dla Portosa i stopień kapitana dla d‘Artagnana. Królowa spełnia warunki, kardynał odzyskuje wolność, d’Artagnan i Portos odwożą królową, jej rodzinę i dworzan do Paryża. Dochodzi jednak do zamieszek. W obronie królowej d’Artagnan zabija niechcący przywódcę szturmującego tłumu - hrabiego Rocheforta, swego przyjaciela. Portos śmiertelni rani pana Bonascieux (męża Konstacji - pierwszej miłości d’Artagnana), który zdołał się jeszcze doczołgać do kościoła i spisać testament nim umarł. Atos i Aramis wracają do swych domów, Portos także odchodzi z wojska wraz z wiernym Mousqetonem. D’Artagnan zostaje jako kapitan przy królowej i kardynale. Wygasa pierwsza fala Frondy. Mieszczanie przestają walczyć z królem, arystokracja jednak bije się dalej, ale ostatecznie zostaje pokonana przez wojska Mazarina w 1654r. Wówczas to Fronda upada ostatecznie.
{{endspoiler}}
| |||