Literatura islandzka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Sagi: poprawa islandzkiego terminu
→‎Sagi: poprawa islandzkiego terminu
Linia 28:
Najcenniejszą częścią starszej literatury islandzkiej są sagi (isl. ''saga'', l.poj.; ''sögur'', l.mn.) – epickie opowieści o bohaterach, pisane [[proza|prozą]] lecz według bardzo ścisłych reguł. Sagi dzielimy na mityczne, historyczne, romantyczne i dydaktyczne. Do najpiękniejszych należy ''Nial saga''. Jej bohaterem jest dobry prawnik Nial i zły Mord, treścią zaś – historia trzech rozwodów. Jedną z bardzo nielicznych humorystycznych jest ''Banda mannia saga'' (1050–[[1060]]). Są to dzieje walki sprytnego plebejusza z potężnymi rodami patrycjuszowskimi.
 
Liczne sagi prozą rozwinęły się z rodowych podań islandzkich. ''IslendingasogurÍslendingasögur'' () Historie islandzkie) odznaczają się dużym realizmem i zarazem artyzmem [[stylizacja|stylizacji]]. Sagi, takie jak Egilla Skallagrimssona lub wspomniana już saga mądrego Niala, należą do najwybitniejszych utworów skandynawskiej literatury powszechnej. Również dawne pieśni bohaterskie i baśnie fantastyczne przerabiano w sagi pseudohistoryczne (''Fornaldarsógur'' – Historie z przeszłości). W końcu sagi przejęły niektóre formy i wątki kontynentalnej [[poezja rycerska|poezji rycerskiej]] pochodzenia niemieckiego lub francuskiego (''Riddarasaga''), co uwidoczniło się zwłaszcza na dworze [[Haakon Dobry|Haakona Dobrego]] i doprowadziło do "zlania się" obu gatunków. W drugiej połowie XIII wieku pojawiły się w literaturze skandynawskiej takie opowiadania rycerskie jak ''Tri-stramssaga'', ''Percevalssaga'', ''Karlamagnu-sarsaga''.
 
== Ari Thorgilsson ==