Sarmacja europejska: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nowa strona: '''Sarmacja europejska''' – pojęcie geograficzne ukute w Starożytności przez geografa aleksandryjskiego Klaudiusza Ptolemeusza. Rozpoście...
(Brak różnic)

Wersja z 23:46, 3 gru 2009

Sarmacja europejska – pojęcie geograficzne ukute w Starożytności przez geografa aleksandryjskiego Klaudiusza Ptolemeusza.

Rozpościerała się wg. niego od Morza Czarnego i Kaspijskiego ku północy do Zatoki Wenedzkiej nad Oceanem Sarmackim (ob. Morze Bałtyckie), dokąd wpadała rzeka Vistula (ob. Wisła), Chron (ob. Pręgoła), Rudon (ob. Niemen), Turunt (ob. Windawa) i Chesin (ob. zach. Dźwina). Jej granicą zachodnią była Vistula a wschodnią Tanais (ob. Don).

Klaudiusz wyróżniał też Sarmację azjatycką od rzeki Tanais do Rha (ob. Wołga).

Informacje te powtórzył i poprawił Maciej z Miechowa (Miechowita) w swym Traktacie o dwóch Sarmacjach z 1517 r.

Bibliografia

  • Geografia antyczna, zestawił M. S. Bodnarski, PWN, Warszawa 1957, s. 294-295.
  • Maciej z Miechowa, Opis Sarmacji Azjatyckiej i Europejskiej oraz tego, co się w nich znajduje, z języka łacińskiego przeł. i komentarzem opatrzył Tadeusz Bieńkowski, wstęp Henryk Barycz, posłowie Waldemar Voisé, z serii: „Źródła do dziejów Nauki i Techniki” t. XIV, Ossolineum 1972.
  • Maciej z Miechowa 1457-1523. Historyk, geograf, lekarz, organizator nauki, Ossolineum 1960.