Habiru: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: he:עברים |
m Wspomagane przez bota ujednoznacznienie (tyle do zrobienia): Jordan; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 20:
Zauważono także podobieństwo do arabskiego ''habata'' oznaczającego ''wędrować''. Znaczenie ''wędrować, przekroczyć, mijać, przemieszczać się'' jest wspólne także dla semickiego ''`br'' i akadyjskiego ''habatu''. W języku staroegipskim odpowiednikiem terminu ''habiru'' był ''apiru'' (`pr.w).
Należy przy tym zwrócić także uwagę na genezę słowa '''Hebrajczyk'''. W języku hebrajskim brzmi ono ''ibri'' (<font style="font-family:times; font-size:160%">
Można się jedynie domyślać, że narody zamieszkujące [[Kanaan]] używały terminu ''ibri'' (=''pochodzący spoza, emigrant, przybysz'') w odniesieniu do różnych grup napływających do [[Palestyna|Palestyny]] z obszarów [[Mezopotamia|Mezopotamii]]. Widać to na przykładzie [[Abraham]]a, który został nazwany ''hebrajczykiem'' dopiero jako wędrowny przybysz w [[Kanaan]]ie ([[Księga Rodzaju]] 14:13). Podobnie też, termin ten został użyty kilkakrotnie przez Egipcjan w odniesieniu do Józefa jako niewolnika z okolic [[Palestyna|Palestyny]] na długo przed powstaniem narodu hebrajskiego ([[Księga Rodzaju]] 39:14.17, 41:12). Sam Józef nazywa [[Kanaan]] ziemią [[Hebrajczycy|Hebrajczyków]], chociaż jego rodzina liczyła wówczas mniej niż 70 osób ([[Księga Rodzaju]] 40:15). Z kolei werset z [[Księga Rodzaju|Księgi Rodzaju]] 43:32 może oznaczać, iż Egipcjanie zwyczajowo nie jadali przy wspólnym stole z ''Hebrajczykami''. Wszystkie przypadki użycia nazwy '''Hebrajczyk''' w księdze Rodzaju sugerują, iż termin ten był pierwotnie używany nie tylko w odniesieniu do Izraelitów, lecz oznaczał wszelkich bezpaństwowców przybyłych zza [[Eufrat]]u, którzy wędrowali po [[Kanaan]]ie.
W powyższym kontekście bardzo ciekawe użycie imienia Eber (<font style="font-family:times; font-size:160%">
: ''Przybędą bowiem okręty Kittim, pognębią Aszszur, pognębią też Eber, ale i oni przepadną na zawsze.''
Linia 61:
[[Amenhotep II]] na [[stela]]ch odkrytych w [[Memfis]] i [[Karnak]]u mówi o swoich wyprawach wojennych do Palestyny w 7. i 9. roku panowania. Wśród niemal 90.000 jeńców uprowadzonych z okolic [[Kanaan]]u znalazło się także 3.600 '''Apiru'''<ref>[http://web.archive.org/web/*/http://www.geocities.com/burtalpert/Rach_040.htm?200629 Burt Alpert, ''Rachmones. A Personal Journey through Jewish Culture in Corporate Society.'' (2004), p. 40.]; James B. Pritchard, ''Ancient Near Eastern Texts'', p. 247; [[Yohanan Aharoni]], ''The Land of the Bible''. Revised. Translated by A.F. Rainey. (Philadelphia: Westminster Press, 1979), pp. 166-9; Niels Peter Lemche, ''The Canaanites and Their Land'' (Sheffield: JSOT Press, 1991), pp. 43-46.</ref>.
[[Seti I]] na [[stela|steli]] wystawionej w [[Bet Szean]] mówi, że wysłał swoje oddziały przeciwko '''Apiru''' z góry [[Jarmut]] (hebr. <font style="font-family:times; font-size:160%">
Dwa listy urzędników [[Ramzes II|Ramzesa II]] wspominają o '''Apiru''', którzy ''transportują kamienie na wielki pylon Ramzesa''<ref>Papyrus Leiden 348, ''recto'' 6:6 oraz 349, ''recto'' 15; Abraham Malamat, Haim Hillel Ben-Sasson, ''A History of the Jewish People'' (Harvard University Press: 1976); [http://faculty.gordon.edu/hu/bi/ted_hildebrandt/OTeSources/02-Exodus/Text/Articles/Kline-Habiru-Pt2-WTJ.pdf Meredith G. Kline, "The Ha-bi-ru – kin or foe of Israel?" in ''Westminster Theological Journal'' (1956) 170-84, przypis 122.]; Oswald Loretz, ''Habiru – Habräer'' (Berlin: DeGruyter, 1984), str. 39 oraz przypis 161.</ref>.
|