Nara (okres): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
TXiKiBoT (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: eu:Nara aroa
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ)
Linia 11:
==Buddyzm==
Patronat [[Ród Soga|Soga]] w okresie [[Asuka (okres)|Asuka]] zapewnił religii stabilną pozycję w okresie Nara. Jako religia państwowa zyskał przychylność i wsparcie materialne możnych. Co ciekawe, w kwestii ideologicznej buddyzm nie wyparł wierzeń [[Shintō]], gdyż odpowiadał innym potrzebom duchowym. Przyniósł nowe, odrębne wierzenia, kulturę chińską oraz stał się ważnym czynnikiem politycznym. Wiedza z kontynentu była w znaczącym przefiltrowana przez kler buddyjski. W początkowym stadium buddyzm był kultem, który miał chronić ludzi przed złem. Stąd właśnie wywodzą się postacie, takie jak [[Sangdzie Menla|Yakushi]] (Budda Uzdrowiciel), Shitenno (Czterech Niebiańskich Władców) czy [[Kannon]] (Bodhisattwa Miłosierdzia). Mnisi buddyjscy zajmowali się nie tylko praktyką religijną. Byli wśród nich nauczyciele, lekarze, inżynierowie, w ramach działania świątyń opiekowano się także sierotami oraz osobami starszymi.
Ważnym faktem z okresu Nara jest wyodrębnienie się sześciu szkół buddyjskich: szkoła sanron ([[Język japoński|jap.]] 三論宗), jōjitsu ([[Język japoński|jap.]] 成実宗), hossō ([[Język japoński|jap.]] 法相宗), kusha ([[Język japoński|jap.]] 倶舎宗), kegon ([[Język japoński|jap.]] 華厳宗 albo 花嚴宗), ritsu ([[Język japoński|jap.]] 律宗).<ref> [http://www.asukadera.mahajana.net/?p=185 Sześć szkół buddyjskich okresu Nara (710 – 784) :: Japońskie opowieści o bogach ::<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref> Z czasem zaczęły pełnić one rolę ważnego aparatu obrony państwa. W 736 roku ustanowiono system oficjalnego powoływania mnichów sekty kegon do recytowania sutr ochronnych. W 741 roku postanowiono wybudować świątynie tejże sekty w każdej prowincji. Kulminacyjnym momentem dla buddyzmu w Japonii była budowa (w latach 747-752) posągu Buddy [[Wajroczan|Rushany]] z polecenia cesarza [[Shōmu]]. Ceremonia „otwarcia oczu’’ zgromadziła w 752 roku przedstawicieli duchowieństwa z całego rejonu Azji Wschodniej.
Kler buddyjski nie miał za cel osiągnięcia duchowego zwierzchnictwa i zdominowania świeckiej władzy. Na tym polu instytucja buddyzmu nie przejawiała żadnego zagrożenia wobec cesarza i klasy panującej. Jednak rosnąca popularność i wpływy świątyń buddyjskich dzięki wsparciu rodziny cesarskiej oraz poszczególnych możnych wytworzyło idealne warunki do stopniowego mieszania się mnichów w sprawy rządów. Dodatkowo, arystokracja ograniczona przez stan urodzenia lub ze zwykłej wygody przenikała do kleru buddyjskiego, który oferował ponętny styl życia oraz niemal nieograniczone możliwości awansu. Proces ten spowodował niebezpieczne upolitycznienie samej instytucji oraz wzmocnił ingerencję kleru w sprawy państwowe, która uwidoczniła się już w trakcie budowy Wielkiego Buddy. Punktem kulminacyjnym tego stanu było ujawnienie romansu cesarzowej [[Cesarzowa Shōtoku|Kōken]] z mnichem [[Dōkyō]]. Burzliwe następstwa tego związku doprowadziły ostatecznie do budowy nowej stolicy bez starych świątyń.