Andreas Hofer: Różnice pomiędzy wersjami

Po klęsce Austrii w wojnie [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]] z [[III koalicja antyfrancuska|III koalicją]] i [[Pokój w Preszburgu|pokoju w Preszburgu]], [[Tyrol (region)|Tyrol]] od lat 1805 - 1806 znalazł się pod władzą [[Bawaria|Bawarii]]. Władze bawarskie zaczęły wprowadzać w [[Tyrol (region)|Tyrolu]]u swoje nowe porządki, szereg reform w duchu XVIII - wiecznego absolutyzmu oświeconego połączonego z XIX - wiecznymi liberalnymi wzorcami francuskimi. Nie respektowano tym samym autonomii [[Tyrol]]uTyrolu, konserwatyzmu Tyrolczyków i ingerowano w życie religijne, sięgając do wzorców józefinizmu. Taka polityka budziła silną niechęć kleru i ludu.

Przymusowy pobór rekruta do armii bawarskiej doprowadził do wybuchu powstania, które rozpoczęło się 9 kwietnia [[1809]] w [[Innsbruck]]u. Na na czele ruchu anty - bawarskiego stanął Andreas Hofer. Już 11 kwietnia mógł wystąpić zbrojnie przeciwko Bawarczykom pod Sterzing ([[Vipiteno]]). 12 kwietnia doszło do pierwszej [[Bitwa pod Bergisel|bitwy pod Bergisel]] i dwa dni później Tyrolczycy mogli wejść do [[Innsbruck]]u. Jednakże bawarskie i francuskie wojska usiłowały odzyskać kontrolę nad tą częścią Tyrolu i odbić [[Innsbruck]]. Po krwawej bitwie pod [[Wörgl]] 13 maja, doszło w dniach 25 i 29 maja do [[Bitwa pod Bergisel|drugiej bitwy pod Bergisel]]. Wówczas podpisano rozejm w [[Znojmo]] a [[Tyrol]] został opanowany przez wojska napoleońskie. Walki rozgorzały na nowo, gdy 13 sierpnia 15 tys. bawarskich, saskich i francuskich żołnierzy pod wodzą marszałka [[François Joseph Lefebvre|Lefebvre`a]] stanęło do walki przeciwko Tyrolczykom kierowanym przez Andreasa Hofera <ref>http://de.wikipedia.org/wiki/Andreas_Hofer</ref>.