Wojna o Chaco: Różnice pomiędzy wersjami

 

Sytuację poprawiła nieco sekretna pożyczka udzielona Paragwajowi przez [[Argentyna|Argentynę]]. Jednak i tak sytuacja w armii paragwajskiej była tragiczna, jako że kraj ten prawie nie posiadał regularnej armii w czasie pokoju i dlatego był do wojny całkowicie nieprzygotowany. Doszło nawet do tego, że podczas pierwszych walk Paragwajczycy byli uzbrojeni jedynie w maczety oraz jeden karabin [[Mauser]]a na od 3 do 7 ludzi.

Jak na ironię taki stan rzeczy okazał się korzystniejszy dla Paragwaju. Podczas gdy Boliwia wydawała ogromne sumy na nowoczesne uzbrojenie, takie jak ciężkie [[haubica|haubice]], chłodzone wodą [[ciężki karabin maszynowy|ciężkie karabiny maszynowe]], czołgi, to paragwajscy "nowicjusze wojenni" dozbrajali się w tanią broń argentyńską, a co ważniejsze, ich uzbrojenie było lekkie i łatwe do transportu (np. [[moździerz]]e czy [[Ręczny karabin maszynowy Madsen|ręczne karabiny maszynowe Madsena]]). To sprawiło, że błota, nieprzebyte drogi i upalny klimat Chaco stały się sprzymierzeńcami Paragwajczyków. Moździerze, [[granat ręczny|granaty]] i lekka broń automatyczna zdominowały całkowicie pola bitew, a Boliwia, mimo przewagi jakościowej w sprzęcie, nie była w stanie przechylić szali zwycięstwa na swoją stronę. Nawet gdy Paragwaj już całkowicie wyczerpał swoje środki finansowe, potrafił skutecznie korzystać ze zdobycznego boliwijskiego sprzętu, w tym czołgów, który już wkrótce stanowił większość jego uzbrojenia.