Wersja z 03:46, 22 cze 2010 edytuj Belissarius (dyskusja \| edycje) 107 753 edycje drobne merytoryczne ← poprzednia edycja		Wersja z 03:49, 22 cze 2010 edytuj anuluj edycję Belissarius (dyskusja \| edycje) 107 753 edycje →‎Działania: drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 13: ==Działania== Poczynając od 15 lutego 1918 roku przystąpił on, w oparciu o uzyskaną bazę, do działań mających na celu obronę polskiego stanu posiadania na Ukrainie. Jednocześnie zarządził koncentracje zorganizowanych już oddziałów na Ukrainie w rejonie Antonin i [[Winnica (miasto)\|Winnicy]]. Zwierzchnikami politycznymi nad formacjami III Korpusu byli [[porucznik]] [[Władysław Raczkiewicz]], występujący w imieniu [[Rada Regencyjna\|Rady Regencyjnej]] oraz [[Tadeusz Hołówko]] z ramienia [[Polska Organizacja Wojskowa\|POW]]. Na podstawie decyzji ~~Raczkiewicza w Korpusie następują zmiany personalne. Dowódca zostaje gen. [[Aleksander Osiński]],~~Hołówki szefem sztabu został płk. [[Przemysław Barthel de Weydenthal\|Barthel de Weydenthal]]. Korpus brał udział w walkach z oddziałami Czerwonej Gwardii wspólnie z jednostkami ukraińskimi. Dowództwo korpusu podejmowało próby porozumienia się z rządem [[Ukraińska Republika Ludowa\|Ukraińskiej Republiki Ludowej]], ale wobec złożoności sytuacji do porozumienia nie doszło. We wciąż niezorganizowanym i rozrzuconym po całym niemal Prawobrzeżu Korpusie było zaledwie około 2000 ludzi. Tadeusz Hołówko, który właśnie przybył do Antonin, próbował przekonać generała Michaelisa o niewłaściwości jego poczynań i nawet zobowiązał go do połączenia rozproszonych oddziałów z [[II Korpus Polski w Rosji\|II Korpusem]], który znajdował się wówczas w [[Soroki\|Sorokach]]. Michaelis nie miał zamiaru dotrzymać obietnic. Nadal gubił wojsko w walkach z chłopstwe, bandami i oddziałami [[Armia Czerwona\|Armii Czerwonej]], a gdy na Ukrainę wkroczyły wojska niemieckie przeniósł się do Kijowa, gdzie zaczął rokowania z Niemcami.

III Korpus Polski w Rosji: Różnice pomiędzy wersjami