Kung-fu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wiggles007 (dyskusja | edycje) +{{źródła}} |
Filozofia Znacznik: usuwanie kategorii (filtr nadużyć) |
||
Linia 20:
== Filozofia ==
1. W ujęciu tradycyjnej medycyny chińskiej przychodzimy na świat zaopatrzeni w określoną ilość energii witalnej Qi, którą dziedziczymy po rodzicach. Podczas naszego życia stale uzupełniamy zapasy energii czerpiąc ją z pożywienia i z powietrza. Mówiąc w największym skrócie, Qi daje nam siłę fizyczną, bystrość umysłu, chroni nas przed chorobami. Nasza Qi składa się z dwóch elementów: Yin i Yang. Gdy pozostają one w równowadze, cieszymy się zdrowiem i pogodą ducha. Gdy jednak jakieś niekorzystne czynniki zewnętrzne lub wewnętrzne zakłócą tę równowagę, możemy mieć kłopoty z koncentracją, czuć się zmęczeni lub chorować.
Tradycyjna medycyna chińska, ale przecież medycyna zachodnia także, zwracają – i słusznie – wielką uwagą na wszelkie działania prewencyjne, na zapobieganie chorobom zanim się one w ogóle pojawią. Qigong jest właśnie takim sposobem dbania o własną energię, który ma na celu zapewnienie trwałej równowagi między Yin i Yang, a co za tym idzie – zdrowia.
Dla osób ćwiczących Taijiquan oraz inne sztuki walki ma także inną wartość. Ułatwia koncentrację i znacznie poprawia jakość ćwiczeń, a w połączeniu z wizualizacją, może nas doprowadzić do znaczących osiągnięć w uprawianej dziedzinie. Dotyczy to zresztą nie tylko sztuk walki, bowiem Qigong pomaga osiągnąć znacznie lepsze rezultaty we wszystkich dziedzinach życia zawodowego oraz intelektualnego. Pomaga rozwinąć talent i nasze wrodzone zdolności pod jednym wszakże warunkiem. Należy ćwiczyć systematycznie, cierpliwie i konsekwentnie.
2. Qi w naszym ciele
Na początek jednak omówimy, w dużym skrócie, kilka pojęć dotyczących tego tematu z zakresu tradycyjnej medycyny chińskiej, co wydaje nam się konieczne z uwagi na różnice w podejściu do zagadnienia funkcjonowania organizmu ludzkiego pomiędzy Wschodem a Zachodem. Qi odziedziczona po rodzicach, z którą się rodzimy, nosi nazwę Yuan Qi i według medycyny chińskiej tą energią dysponuje już płód w łonie matki. Yuan Qi gromadzi się w naszych nerkach i stamtąd, charakterystycznymi dla siebie meridianami, rozprzestrzenia się w ciele. Dlatego nerki pełnią tak ważną funkcję. Chińscy lekarze przykładają ogromną wagę do prawidłowego funkcjonowania nerek, albowiem od nich zależy sprawne działanie pozostałych narządów wewnętrznych, a co za tym idzie, całego organizmu. O ile Yuan Qi wspomaga i stymuluje funkcjonowanie narządów wewnętrznych, o tyle ona sama również potrzebuje wzmocnienia i odżywienia. Zapasy energii stale uzupełniamy oddychając i spożywając pokarmy. Dzięki temu powstaje energia odżywiająca, Jing Qi, która krąży w naszym organizmie za pośrednictwem kanałów energetycznych oraz naczyń krwionośnych, docierając do wszystkich narządów. Trzecim rodzajem energii jest Wei Qi, która powstaje z energii czerpanej z pożywienia i tworzy nasz mechanizm obronny. Zdaniem chińskich lekarzy rozpościera się ona szczelną warstwą pod naszą skórą i na powierzchni mięśni, stanowiąc zaporę chroniącą nas przed czynnikami patogennymi z zewnątrz.
Energia Qi krąży i przemieszcza się w naszym ciele podążając specjalnymi kanałami - meridianami. Chińska medycyna zajmuje się tym zjawiskiem od ponad 5000 lat i, kierując przepływem Qi, leczy bóle, choroby, znajduje zastosowanie przy znieczulaniu podczas operacji chirurgicznych.
Uważa się, że pierwszym lekarzem, który stosował w Chinach akupunkturę był legendarny cesarz Fuxi. Żył 3000 lat p.n.e. i to właśnie jemu przypisuje się stworzenie dualistycznej koncepcji filozoficznej Yin Yang.Pierwotnie oba elementy przedstawiano pod postacią smoków. Czerwony smok symbolizował siłę Yang, zielony – Yin. Innym znanym symbolem były dwie ryby zamknięte w kole, czarna ryba odpowiadała pierwiastkowi Yin, biała – Yang. To ten symbol jest obecnie powszechnie znany w nieco zmienionym kształcie jako symbol Taiji. Cesarza Fuxi wymienia się także mówiąc o czterech świętych mężach, autorach Yijing, Księgi Przemian. To on jest uważany za twórcę ośmiu trygramów – Bagua – które stanowią przedstawienie wszystkich możliwych kombinacji pomiędzy elementami Yin i Yang (rys. 1).
„Niebo i ziemia wyznaczają kierunek . Siły góry i jeziora są zjednoczone. Piorun i wiatr wzbudzają siebie wzajemnie. Woda i ogień nie zwalczają się. W ten sposób, w zmienionym porządku, wymieniono osiem trygramów.
Zliczanie tego, co mija, zależy od ruchu naprzód. Znajomość tego, co przyjdzie, oparta jest na ruchu wstecz. Dlatego Księga Przemian zawiera liczby poruszające się wstecz”.
Te słowa przypisuje się tradycyjnie cesarzowi Fuxi. Przedstawiony układ trygramów nazywamy „porządkiem wcześniejszego nieba” lub „porządkiem pierwotnym”. Trygramy są w nim przyporządkowane stronom świata. Podstawowa oś to północ – południe łącząca niebo z ziemią, następna łączy góry i jezioro (wiatr wiejący z gór w stronę jeziora lub mgły i chmury unoszące się od strony jeziora w kierunku gór). Para piorun i wiatr wzajemnie się pobudzają, gdy wystąpią jednocześnie, a para żywiołów przeciwnych ogień i woda w relacji pierwotnej nie zwalczają się, lecz równoważą. Ponieważ układ sił Yin i Yang nie jest statyczny, lecz znajduje się w ciągłym ruchu, trygramy zmieniają się. Linie słabe zmieniają się w mocne i odwrotnie. W „porządku pierwotnym” mamy do czynienia z dwoma rodzajami ruchu: ruchem zgodnym z ruchem wskazówek zegara, który pozwala obserwować upływ czasu i określać przemijające zdarzenia. Drugi ruch jest ruchem wstecznym, jakbyśmy wracali do zarodków rzeczy. Znajomość tego ruchu pozwala zaobserwować przyczyny zdarzeń, które dają nam wiedzę o przyszłości. Richard Wilhelm komentuje to w sposób obrazowy w swoim omówieniu Księgi Przemian następująco: „(…) jeżeli zrozumiemy, w jaki sposób drzewo kurczy się do postaci nasienia, będziemy umieli zrozumieć przyszły rozwój nasienia w dorosłe drzewo.”
„Porządek wcześniejszego nieba”, który ukazuje nam siły występujące we wszechświecie jako pary przeciwieństw odnosi się z jednej strony do praw natury, kosmicznych praw rządzących światem, a z drugiej do życia ludzkiego. Cykliczne zmiany zachodzące w przyrodzie, słabnące i umacniające się linie sił znajdują odzwierciedlenie w życiu ludzi i pozwalają wnioskować o przeszłości i przyszłości. To tradycyjne ustawienie trygramów odnajdziemy dziś na talizmanach i amuletach.
Inny układ trygramów przedstawiał król Wen (Wenwang), założyciel dynastii Zhou (1231 – 1135 p.n.e.). W Księdze Przemian jego ustawienie nosi nazwę „porządku późniejszego nieba” (rys. 2). W tej kolejności trygramy rysuje się do dziś. Nie występują one w postaci par przeciwieństw, lecz reprezentują kolejność zjawisk w cyklu rocznym. Strony świata odpowiadają w tym ustawieniu porom roku i cały cykl rozpoczyna się od trygramu chen związanego z wiosną, kiedy to cała przyroda budzi się do życia, ożywa i wzrasta do osiągnięcia kulminacyjnego momentu w pełni lata (li).
Kiedy plony dojrzeją nadchodzi czas zbiorów, a wkrótce po nim Pogoda Ducha, wyrażona trygramem tuei symbolizującym jesień. To pora czerpania radości z dojrzałych owoców. Rzeczywiste osiągnięcia podlegają weryfikacji w trygramie kan, którego symbolem jest wąwóz rzeki, a odpowiada on zimie. Wtedy wiadomo, czy dorobek całego roku pozwala przetrwać w spokoju do następnego cyklu rozwoju, kolejnej wiosny.
„Porządek późniejszego nieba” opisujący zjawiska w cyklu rocznym odnosi się także symbolicznie do zamkniętego okresu czasowego, jakim jest doba, ludzkie życie i różnego rodzaju przedsięwzięcia, działania lub zjawiska cykliczne. Jak się przekonamy niebawem, analizując zachowanie energii Qi w naszym ciele, również to zjawisko można nim opisać.
[[ar:كونج فو]]
| |||