Osiedle Borsiga: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
poprawa linków |
||
Linia 44:
'''Osiedle Borsiga''' ([[język niemiecki|niem]]: Siedlung Borsigwerk, [[język śląski|śl]]: Bozywerk) - osiedle robotnicze (należące do grupy śląskich osiedli patronackich) dla pracowników Kombinatu górniczo-hutniczego, należącego do niemieckiego fabrykanta, [[August_Borsig|Augusta Borsiga]] Wybudowane zostało w latach [[1863]] - [[1871]] pomiędzy doliną [[Bytomka|Bytomki]] a trasą łączącą [[Bytom]] z [[Zabrze|Zabrzem]] na południe od pobliskich kopalni "Hedwigswünsch" ("Życzenie Jadwigi"), "[[KWK Ludwik|Ludwigsglück]]" ("Szczęście Ludwika") i uruchomionej w 1863 roku huty. Obecnie jest częścią dzisiejszej dzielnicy [[Zabrze|Zabrza]] - [[Biskupice (dzielnica Zabrza)|Biskupice]].
Równocześnie z podobnymi do siebie domami robotniczych i pomieszczeniami gospodarskimi w postaci [[chlewik|komórek]] i [[piwnica|piwnic]], powstała także szkoła, domy dla nauczycieli, [[park]], sala gimnastyczna oraz kaplica ewangelicka i [[cmentarz]], który mieści się przy południowych granicach osiedla. W późniejszych latach dobudowane zostały dwa przedszkola, jedno dla dzieci robotników i jedno dla dzieci pracowników zarządu, oraz wyższych rangą inżynierów.
Na ówczesne czasy standard wszystkich mieszkań był bardzo wysoki. Liczyły one średnio 55 metrów kwadratowych, posiadały pomieszczenia kuchni i maksymalnie nawet 3 izby, na zewnątrz mieszkania - na [[klatka schodowa|klatce schodowej]] znajdowały się [[ubikacja|ubikacje]] i dostęp do bieżącej wody.
Na zabudowania osiedla składało się z ponad 50 dwupiętrowych domów, wykonanych tradycyjnie z czerwonej cegły
Północna część osiedla, powyżej ul. Okrzei charakteryzowała się lepszym standardem i inną formą, gdyż przeznaczona była dla pracowników wyższego szczebla. W północnej i środkowej części osiedla znajdują się zabytkowe, prawie stuletnie aleje [[kasztanowiec|kasztanowców]]
| |||