Karol Hugo Parmeński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m drobne |
||
Linia 26:
W [[1972]] Ksawery został ranny w wypadku samochodowym, a Karol Hugo został przywódcą karlistów i zainicjował powstanie nowej odmiany karlizmu - przekształcając go w ruch socjalistyczny. Pozyskał również nowych zwolenników (i sponsorów) dla socjalistycznego karlizmu, ale też zraził do niego wieli starych karlistów. Jego matka i młodszy brat [[Sykstus Henryk Parmeński|Sykstus Henryk]] odcięli się od niego i pozostali przy starym ruchu karlistowskim.
W sierpniu [[1975]] ojciec Ksawery abdykował na korzyść Karola Hugona. Po śmierci generała Franco karliści trwale się podzielili się i nie potrafili już zainteresować opinii publicznej swoją sprawą. W maju [[1976]] dwóch karlistów zostało zastrzelonych przez prawicowych zamachowców, incydent nazwano ''Masakrą w Montejurra''. W pierwszych demokratycznych wyborach, [[15 czerwca]] [[1977]], do senatu dostał
Karol Hugo w [[1979]] zrzekł się karlistowskich pretensji i na mocy dekretu króla [[Jan Karol I Hiszpański|Jana Karola I]] został naturalizowanym obywatelem Hiszpanii jako ''Carlos-Hugo de Borbón-Parma y Borbón-Busset''. W [[1980]] wycofał się w polityki I opuścił nową partię ''Partido Carlista'', którą wcześniej sam utworzył. Partia ta weszła do [[Zjednoczona Lewica|Zjednoczonej Lewicy]]. W [[2002]] Karol Hugo podarował archiwa swojej rodziny Narodowemu Archiwum Historycznemu Hiszpanii. Przeciwko podarunkowi zaprotestował brat Karola Hugona – Sykstus Henryk.
| |||