Bój pod Husynnem: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Belissarius (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Belissarius (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 23:
'''Bitwa pod Husynnem''' [[24 września]] [[1939]] – jedna z bitew [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]], starcie oddziałów polskich (szwadron konny [[Policja Państwowa|Policji Państwowej]] z [[Warszawa|Warszawy]], szwadron zapasowy [[14 Pułk Ułanów Jazłowieckich|14 Pułku Ułanów Jazłowieckich]] oraz batalion chemiczny) z oddziałami [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]].
 
23 września w rejonie [[Hrubieszów|Hrubieszowa]] przekroczył [[Bug]] 8 Korpus Strzelecki Armii Czerwonej. Składał się on z 44. i 81. dywizji strzeleckich. Pomiędzy [[Strzyżów|Strzyżowem]] a Hrubieszowem batalion rozpoznawczy 81. ds stoczył walkę z jakimś polskim pododdziałem.
Złożony z resztek rozbitych wcześniej formacji oddział polski kierował się na południe, lecz w okolicach [[Hrubieszów|Hrubieszowa]] drogę zastąpiła mu piechota sowiecka. Dowódca zdecydował się przełamać sowiecki kordon szturmem.
Początkowo prowadzona przez policjantów szarża około 400 polskich kawalerzystów oraz ostrzał z 36 [[moździerz]]y 81 mm, będących na uzbrojeniu batalionu chemicznego, spowodował panikę i duże straty w szeregach piechoty nieprzyjaciela.
 
ZłożonyNieco później tego samego dnia inny – złożony z resztek rozbitych wcześniej formacji oddział polski kierował się na południe, lecz w okolicach [[Hrubieszów|Hrubieszowa]]nagle drogę zastąpiła mu piechota sowiecka. Dowódca zdecydował się przełamać sowiecki kordon szturmem.
Sytuację na niekorzyść Polaków odmieniło użycie przez Sowietów ukrytego za wzgórzami – w dolinie [[Bug]]u – oddziału pancernego, w efekcie czego oddziały polskie zostały okrążone i po krwawej walce zmuszone do poddania się.
Początkowo (prowadzona przez policjantów) szarża około 400 polskich kawalerzystów oraz ostrzał z 36 [[moździerz]]y 81 mm, będących na uzbrojeniu batalionu chemicznego, spowodował panikę i duże straty w szeregach piechoty nieprzyjaciela.
 
Sytuację na niekorzyść Polaków odmieniło użycie przez Sowietów ukrytego za wzgórzami – w dolinie [[Bug]]uBugu – oddziału pancernego, w efekcie czego oddziały polskie zostały okrążone i po krwawej walce zmuszone do poddania się.
 
Według relacji kaprala podchorążego Włodzimierza Rzeczyckiego z 14. pułku ułanów po bitwie Sowieci zamordowali 25 polskich jeńców<ref>Grzegorz Rąkowski: ''Polska egzotyczna'', s.227</ref>.