Władysław Zamoyski (generał): Różnice pomiędzy wersjami

Syn [[Stanisław Kostka Zamoyski|Stanisława Kostki Zamoyskiego]] i Zofii z Czartoryskich Zamoyskiej, brat hrabiego [[Andrzej Zamoyski (hrabia)|Andrzeja Zamoyskiego]]. Ojciec [[Władysław Zamoyski (hrabia)|Władysława]], fundatora [[Zakłady Kórnickie|Zakładów Kórnickich]].

 

 

W czasie [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]] był adiutantem gen. [[Jan Zygmunt Skrzynecki|Jana Skrzyneckiego]], [[6 kwietnia]] [[1831]] awansowany na podpułkownika. W ostatniej fazie powstania szef sztabu Korpusu gen. [[Girolamo Ramorino]] w stopniu pułkownika. Odegrał dwuznaczną rolę w jego zdradzieckiej rejteradzie i kapitulacji w Galicji. W marcu [[1831]] odznaczony Krzyżem Złotym [[Order Virtuti Militari|Orderu Virtuti Militari]]<ref>Xsięga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830 zawierająca spis imienny dowódzców i sztabs-oficerów, tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymż roku Krzyżem Wojskowym „Virtuti Militari” ozdobionych, [[Lwów]] [[1881]], s. 107</ref>. Po klęsce powstania udał się na emigrację do [[Francja|Francji]]. Był jednym z najbliższych współpracowników księcia [[Adam Jerzy Czartoryski|Adama Jerzego Czartoryskiego]] i z jego ramienia kierował polityką zagraniczną [[Hôtel Lambert (obóz)|Hotelu Lambert]]. Członek władz [[Związek Jedności Narodowej|Związku Jedności Narodowej]]<ref>Joanna Nowak, Władysław Zamoyski, o sprawę polską w Europie (1848-1868), [[Poznań]] [[2002]], s. 32-33</ref>.