Złamanie kości skroniowej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne porządki, replaced: {{hmed → {{Zastrzeżenie|Medycyna |
|||
Linia 15:
== Podział ==
Złamania kości skroniowej podzielone są w zależności przebiegu szczeliny złamania w stosunku do osi długiej piramidy kości skroniowej. Obecny podział wg Mc Hugha wyróżnia trzy typy złamań:<ref>Mc Hugh HE.''The surgical treatment of facial paralysis and traumatic conductive deafness in fractures of the temporal bone.'' Ann Otol Rhinol Laryngol 1959; 68: 855-889</ref>
*'''złamanie podłużne''' - najczęstsze. Stanowią 70-90% wszystkich złamań kości skroniowej<ref>Hough JV, Stuart WD. ''Middle ear injuries in skull trauma.'' Laryngoscope 1968; 78: 899-937</ref>
*'''złamanie poprzeczne''' - stanowią 10-30% wszystkich złamań kości skroniowej<ref>Tos M. ''Course of and sequelae to 248 petrosal fractures.'' Acta Otolaryngol 1973; 75: 353-354</ref>
*'''złamanie mieszane''' - stanowią 10% wszystkich złamań kości skroniowej. Szczelina złamania jest nieregularna. W tym typie złamania mogą występoać liczne pęknięcia kości skroniowej (liczne szczeliny złamania).
===Historia===
Linia 34:
*[[niedosłuch]] typu odbiorczego - związany z uszkodzeniem struktur ślimaka; w przypadku uszkodzenia [[nerw przedsionkowo-ślimakowy|nerwu przedsionkowo-ślimakowego]] po odzyskaniu przytomnosci występuje [[głuchota]] w uchu po stronie uszkodzenia
*[[porażenie nerwu twarzowego]] - występuje mniej więcej w połowie przypadków złamań poprzecznych<ref>Fish U. ''Facial paralysis in fractures of the petrous bone.'' Laryngoscope 1974; 84: 2141-2154</ref> i jest zwykle nieodwracane, gdyż uszkodzony zostaje pień nerwu
*[[krwiak]] jamy bębenkowej (łac. ''haemotympanum'') - związany jest z wynaczynieniem krwi z naczyń [[błona śluzowa|błony śluzowej]] jamy bębenkowej do jej wnętrza, gdy błona bębenkowa pozostaje nieuszkodzona
*wypadnięcie czynności obwodowego narządu równowagi - wolny ruch [[gałka oczna|gałek ocznych]] w stonę chorą, gdyż z powodu utraty świadomości nie wystepuje [[oczopląs]] i brak jest fazy szybkiej. Oczopląs samoistny pojawia się po odzyskaniu przez chorego przytomności i jest skierowany w stonę przeciwną do uszkodzenia (w stronę ucha zdrowego). Towarzyszyć mu także mogą silne zawroty głowy i [[nudności]] lub [[wymioty]].
Linia 77:
*{{Cytuj książkę | nazwisko= Zakrzewski | imię=Aleksander | nazwisko2= Bochenek | imię2=Zbigniew | inni= | tytuł= Otolaryngologia kliniczna | data=1981 | wydawca=Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich | miejsce=Warszawa | isbn=83-200-0326-1 | strony=}}
{{Zastrzeżenie|Medycyna}}
[[Kategoria:Otorynolaryngologia]]
| |||