Bitwa morska pod Svold: Różnice pomiędzy wersjami

 

Połączona flota szwedzko-duńska była ponad trzykrotnie liczniejsza od norweskiej, ale jej okręty były znacznie mniejsze od [[drakkar]]ów Tryggvasona, wśród których najokazalszym był królewski ''"Ormrinn Langi"'' (''Długi Wąż'' – 68 wioślarzy, 200 wojowników). Sprzymierzeni wybrali [[Cieśniny Duńskie]], gdzie falowanie nie jest tak uciążliwe dla małych jednostek typu [[sneka]] i gdzie zasadzka była nie do uniknięcia.

 

Król Norwegów z dala dostrzegł flotę przeciwników blokującą przejście przez Sund. Mógł wprawdzie ustawić swe okręty w klin, uderzyć w dowolny punkt blokady, przerwać ją i podążać dalej ku Norwegii, ale byłoby to jednoznaczne z ucieczką, na co ambitny Tryggvason nie mógł sobie pozwolić. Postanowił więc przyjąć bitwę ze stojącymi nieruchomo w jednej linii okrętami koalicji. Dla zabezpieczenia się przed [[abordaż]]em kazał powiązać linami dzioby i rufy swych, ustawionych w jedną linię, okrętów. Popełnił tym samym błąd: jego flota utraciła mobilność, a po opuszczeniu żagli zmieniła się w nieruchomą twierdzę, którą zwrotne i szybkie sneki przeciwników mogły atakować ze wszystkich stron.