Gotszalk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 2:
W [[1043]] roku z pomocą Duńczyków odzyskał tron; w walce zginął Racibor oraz jego ośmiu synów. Gotszalk jest uważany za właściwego twórcę wczesnofeudalnego państwa obodrzyckiego. Utrzymywał ścisły sojusz z Saksonią i Danią. Usiłował przeprowadzić w swoim kraju akcję chrystianizacyjną; za jego rządów odnowiono biskupstwo w [[Oldenburg in Holstein|Stargardzie Wagryjskim]] i erygowano dwa nowe: w [[Ratzeburg|Raciborzu]] i [[Meklemburg]]u, założono także szereg klasztorów męskich i żeńskich. W roku [[1057]] interweniował wraz z Duńczykami i Sasami w wojnę domową pomiędzy plemionami [[Wieleci|Związku wieleckiego]]. W wyniku tej akcji przyłączył do swego państwa ziemie plemion [[Chyżanie|Chyżan]] i [[Czrezpienianie|Czerezpienian]]<ref>{{cytuj książkę|inni= Lech Leciejewicz (red.)|tytuł=Mały słownik kultury dawnych Słowian|wydawca=Wiedza Powszechna|miejsce=Warszawa|rok=1988|isbn=83-214-0499-5|strony= 125}}</ref>.
Pod swoim panowaniem zjednoczył wszystkie plemiona Obodrzyckie oraz Glinian. Po wojnie domowej w związku Wieleckim, jego potęga osiągnęła szczytu, gdy pod jego panowanie dostały się dwa rdzenne plemiona Wieleckie:Chyżanie i Czrezpienianie.
Gotszalk zginął zamordowany w słowiańskim grodzie [[Lenzen (Elbe)|Łączyn]] [[7 czerwca]] [[1066]] roku. Inspiratorami zamachu byli prawdopodobnie przeciwni chrystianizacji [[Lucice]].
| |||