Hiszpański podbój Ameryki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WikitanvirBot (dyskusja | edycje)
dopisalem ze to nie byle jaki bog byl tylko sam pierzasty wąż
Linia 7:
U podstaw konkwisty i zapału osadniczego w [[Nowy Świat (geografia)|Nowym Świecie]] leży przede wszystkim zakończenie [[rekonkwista|rekonkwisty]] na [[Półwysep Iberyjski|Półwyspie Iberyjskim]]. Zakończenie walk i zdobycie [[Granada (emirat)|Grenady]] w [[1492]] pozostawiło po sobie ogromną (około 7% populacji całej [[Hiszpania|Hiszpanii]]) klasę [[szlachta zaściankowa|szlachty zaściankowej]], która przez pokolenia zajmowała się głównie [[wojna|wojną]]. Między innymi należeli do niej [[Hernán Cortés]] i [[Francisco Pizarro]]. Pierwszy, z oddziałem 500 żołnierzy, podbił i opanował w latach 1519-24 terytorium państwa [[Aztekowie|Azteków]], leżące w [[Meksyk]]u, w Ameryce Środkowej. Drugi w latach 1531-36 ujarzmił imperium [[Inkowie|Inków]] w [[Peru]] i [[Chile]] w Ameryce Południowej. W obu przypadkach nieliczni lecz zdeterminowani konkwistadorzy odnieśli sukces, choć cywilizacje Azteków i Inków w momencie odkrycia przez Hiszpanów kontynentu amerykańskiego znajdowały się na wysokim poziomie rozwoju.
 
Obaj hiszpańscy konkwistadorzy działali bezwzględnie i okrutnie, nie gardząc intrygą i podstępem. Podbijane wielkie milionowe społeczeństwa Azteków i Inków padły ponadto, w dużej mierze, ofiarą swych własnych religii, gdyż początkowo Indianie uważali białych najeźdźców za wysłańców bogów. Legenda aztecka mówiła np., że pewnego dnia biały i brodaty bóg (Quetzalcoatl) powróci na statku do swego ludu. Konkwistador Hernán Cortés, który pojawił się w państwie Azteków, właśnie tak wyglądał, więc jego władca [[Motecuhzoma II Xocoyotzin|Montezuma II]], powitał go z szacunkiem.
 
Wielki strach wywoływał też widok nieznanych [[Ludy tubylcze|tubylczym ludom]] Ameryki koni, muszkietów oraz armat, używanych przez Hiszpanów. Ponadto oba imperia nie były jednorodne. Uciskane przez władców rozliczne plemiona chciały widzieć w potężnych przybyszach swych wybawców i obrońców przed uciskiem we własnych państwach. Indianie sprzymierzali się więc często z konkwistadorami, którzy zaciągali ich do swych oddziałów. Stąd też twierdzenie, jakoby podbój [[Meksyk]]u i [[Peru]] dokonały się wyłącznie rękami garstki Hiszpanów jest błędne, gdyż w większości bitew, obok [[konkwista]]dorów uczestniczyły też tysiące ich indiańskich sojuszników.