Świeca zapłonowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmausBot (dyskusja | edycje)
Xqbot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje my:စပါ့ခ် ပလပ်ဂ်; zmiany kosmetyczne
Linia 3:
'''Świeca zapłonowa''' jest jednym z głównych elementów [[układ zapłonowy|układu zapłonowego]] [[silnik spalinowy|silnika spalinowego]] o [[silnik o zapłonie iskrowym|zapłonie iskrowym]]. Podstawowym zadaniem świecy zapłonowej jest zrealizowanie we wnętrzu [[komora spalania|komory spalania]] [[iskra|wyładowania elektrycznego]] o wymaganym charakterze. Do podstawowych parametrów tego wyładowania należą napięcie szczytowe oraz energia [[iskra|iskry]]. Wyładowanie występuje pomiędzy [[elektroda|elektrodą]] centralną, a jedną bądź kilkoma elektrodami bocznymi świecy. Do wywołania tego zjawiska niezbędne jest wystąpienie pewnej minimalnej wartości [[Napięcie elektryczne|napięcia]] wtórnego. Wartość tego napięcia zależna jest od odległości między elektrodami świecy, medium przez które przeskakuje iskra, [[ciśnienie|ciśnienia]] oraz kształtu elektrod. Aby doprowadzić do [[zapłon]]u [[mieszanka paliwowo-powietrzna|mieszanki paliwowo-powietrznej]] w [[cylinder (mechanika)|cylindrze]], ilość [[ciepło|ciepła]] dostarczonego do ładunku musi być dostatecznie duża, aby zainicjować proces [[spalanie|spalania]] w objętości na tyle duży, aby [[płomień]] zaczął się samorzutnie rozwijać. Intensywne zawirowania ładunku w cylindrze silnika utrudniają zapłon mieszanki oraz w skrajnych przypadkach doprowadzają do wygaszenia płomienia.
Aby zapłon mieszanki był prawidłowy świeca zapłonowa powinna posiadać odpowiednią charakterystykę cieplną. Charakterystykę tę określają dwie wartości temperatury: temperatura samooczyszczania się oraz temperatura [[samozapłon]]u. Pierwsza wartość jest to minimalna temperatura, poniżej której nie zachodzi proces samooczyszczania się świecy, co prowadzi do jej mostkowania. Po osiągnięciu tej temperatury następuje wypalenie z powierzchni izolatora osiadłych zanieczyszczeń złożonych głównie z cięższych [[węglowodory|węglowodorów]] oraz [[sadza|sadzy]]. Substancje osadzające się na izolatorze zmniejszają jego rezystancję powierzchniową tworząc tzw. mostek przewodzący.
Przekroczenie temperatury samozapłonu (850  °C) przez najbardziej wysunięte do [[komora spalania|komory spalania]] elementy świecy, powoduje samorzutne i niekontrolowane zapłony mieszanki. Prawidłowo skonstruowana i dobrana do silnika świeca zapłonowa powinna pracować od 500  °C do 850  °C w całym zakresie pracy silnika.
Nową grupą produktów są świece zapłonowe przeznaczone do samochodów wyposażonych w instalacje zasilane gazem [[LPG|propan-butan]]. Za zapłon mieszanki w komorze spalania odpowiedzialny jest, mimo zmiany zasilania, nadal ten sam [[układ zapłonowy]] wraz ze świecą zapłonową. Jej zadaniem jest wprowadzenie energii zapłonowej do komory spalania, gdzie iskra elektryczna wytworzona pomiędzy elektrodami zapoczątkowuje proces spalania mieszanki paliwa z powietrzem. Inne są jednak warunki zapłonu. Najważniejsze z punktu widzenia świecy zapłonowej to:
* większa do ok. 30% [[rezystancja]] mieszanki, utrudniająca przeskok iskry elektrycznej, oraz
Linia 30:
{{wikisłownik|świeca}}
{{commonscat|Spark plugs}}
{{Link GA|fr}}
{{Budowa lotniczego silnika tłokowego}}
 
[[Kategoria:Instalacja elektryczna pojazdów]]
[[Kategoria:Układ zapłonowy silnika spalinowego]]
 
{{Link GA|fr}}
 
[[af:Vonkprop]]
Linia 57 ⟶ 58:
[[he:מצת]]
[[ms:Palam pencucuh]]
[[my:စပါ့ခ် ပလပ်ဂ်]]
[[nl:Bougie]]
[[ja:点火プラグ]]