Isma’il II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
→Panowanie: drobne merytoryczne |
||
Linia 7:
== Panowanie ==
=== Doświadczenie życiowe ===
Nowy szach, Ismail II, miał za sobą ciężkie doświadczenia. Ojciec kazał go trzymać w wiezieniu przez 20 lat w mieście Ghahghaha. Nic zatem dziwnego, że fakt ten odcisnął piętno na jego charakterze. Trzymanie najbliższych krewnych i potencjalnych kandydatów do tronu w izolacji, w oddalonym zameczku zwanym klatką (tur. ''kafas''), było normą na dworze władców tureckich. Po jakimś czasie nastał zwyczaj zabijania więźniów. Mordując później swoich braci już jako władca, wzorował się na praktykach ze [[Stambuł|stambulskich]], bądź z ojca, który sam zamordował swoich dwóch braci.
=== Osiągnięcia ===
Pierwszą istotną zmianą była reorientacja w stosunku do [[sunnizm]]u. Natomiast drugą, wyraźny wzrost wpływów [[harem]]u . Do głosu doszły kobiety z najbliższego otoczenia szacha. Zaczęły one wywierać wpływ na bieg wydarzeń. Do grupy wpływowych dam zaliczała się siostra szacha, Pari Chan Chanom, skutecznie intrygująca przy obsadzaniu stanowisk państwowych. Drugą osobistością wywodzącą się z haremu była wdowa po poprzednim i matka obecnego szacha, Mahdi Ulja. Obie panie należały do przeciwnych obozów. Po stronie Mahdi opowiedział się wielki wezyr, dzięki któremu przejęła faktyczny ster rządów. Przejmowanie rządów przez kobietę i ustępstwa czynione sunnitom doprowadziły do sprzeciwu wodzów Kyzyłbaszy.
=== Zbrodnie i śmierć ===
Niezależnie od przyczyn, Ismail II, wraz z objęciem władzy, stał się człowiekiem okrutnym. Z wyjątkową zaciętością zwalczał wszelką opozycję. Zabił 6 braci mieszkających w Kazwinie. Polecenie wymordowania krewnych mieszkających na przedmieściach stolicy wstrzymała niespodziewana śmierć szacha. Dzięki temu z rzezi ocalał [[Mohammad Chodabande]], ukrywający się wówczas w [[Sziraz]]ie.
== Literatura ==
| |||