Paul Reynaud: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (robot dodaje: uk:Поль Рейно
Slavzest (dyskusja | edycje)
dodanie linku "Pétain"
Linia 21:
Był zwolennikiem zajęcia zdecydowanej postawy wobec rządów [[Adolf Hitler|Hitlera]]. Postulował m.in. – po przeczytaniu książki majora [[Charles de Gaulle|Charles'a de Gaulle'a]] ''[[Ku armii zawodowej]]'' – rozbudowę i wystawienie dywizji pancernych, czemu sprzeciwił się skutecznie [[Edouard Daladier]] i [[generał|generalicja]].
 
Rząd Reynauda zdecydowany był kontynuować walkę z najeźdźcami [[Narodowy socjalizm|hitlerowskimi]]. Jednakże szybkie postępy armii [[Niemcy|niemieckiej]] wobec niewydolności francuskiej obrony (której reformę swego czasu postulował obecny premier) i opozycji stronnictwa kapitulantów (Petain[[Philippe Pétain|Pétain]], [[Pierre Laval]], [[Adrien Marquet]], [[Maxime Weygand]]) utrudniał mu zadanie. Z kolei zwolennicy walki (de Gaulle, [[Georges Mandel]], [[Leon Blum]]) postulowali ewakuowanie się, kiedy stała się jasna przegrana w bitwie o terytorium metropolii, do [[Afryka|Afryki]] północnej. Plan ten miał szanse powodzenia, ale rozbił się o veto [[admirał]]a [[Francois Darlan]]a. Reynaud apelował jeszcze o pomoc do [[prezydent USA|prezydenta USA]] [[Franklin Delano Roosevelt|Franklina Delano Roosevelta]], ale ten nie uczynił nic konkretnego.
 
[[21 marca]] [[1940]] roku zastąpił Daladiera na stanowisku premiera rządu wojennego. W skład rządu mianował zarówno [[Marszałkowie Francji|marszałka Francji]] [[Philippe Petain|Philippe'a Petaina]] – jako wicepremiera – ministra bez teki, jak i [[pułkownik]]a (awansowanego z tej okazji na generała [[brygada|brygady]]) de Gaulle'a – jako wiceministra wojny.