Aleksy I Romanow: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WikitanvirBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (robot dodaje fa:الکسیس روسیه
drobne merytoryczne
Linia 6:
Car Aleksy objął rządy w wieku 16 lat, był bardzo pobożny, dbał o splendor swego dworu, lecz nie radził sobie w sprawach gospodarczych. Przyznawał ulgi handlowe szybko bogacącym się kupcom i [[bojarzy|bojarom]] oraz przywileje dla duchowieństwa. Z drugiej strony wydany przez niego w 1649 roku kodeks sądowy, ''[[Ułożenie soborowe]]''<ref>L. Bzylow, ''Historia nowożytnej kultury rosyjskiej'', Warszawa 1986, s. 156. ISBN 83-01-05684-3.</ref>, wprowadził ostre kary za najmniejsze przestępstwa, a chłopi zostali w pełni podporządkowani i uzależnieni od feudalnych właścicieli ziemskich. Natomiast dla ludności miejskiej bardzo uciążliwe było podwyższenie podatku od soli. W rezultacie doszło do szerokich wystąpień chłopstwa i miast przeciwko bojarom i władzom państwowym. Największe konsekwencje miał tzw. "bunt solny" w miastach i car musiał wycofać się z części swych decyzji.
 
W [[1654]] Rosja zawarła w [[Perejasław Chmielnicki|Perejasławiu]] [[Ugoda perejasławska|unię z Ukrainą]], kierowaną przez [[hetman]]a [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]]. Było to równoznaczne z rozpoczęciem nowej [[Wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojny polsko-rosyjskiej]]. Wojska rosyjskie zajęły wtedy [[Smoleńsk]], całą [[Białoruś]] i część [[Litwa|Litwy]] z [[Wilno|Wilnem]]. Lecz zaraza, panująca w Rosji i [[potop szwedzki|napaść Szwedów na Rzeczpospolitą]], spowodowały wstrzymanie walk [[rozejm w Niemieży|rozejmem w Niemieży]], po czym także Rosja rozpoczęła wojnę ze Szwecją. Prowadzona ona była jednak ospale, zakończyła się rozejmem w [[16681658]]. Po odejściu Szwedów z Rzeczypospolitej i uznaniu przez hetmana [[Iwan Wyhowski|Iwana Wyhowskiego]] jej zwierzchnictwa nad Ukrainą, car Aleksy wznowił wojnę z Polską. Zakończył ją dopiero [[rozejm andruszowski]] w [[1667]], w którym ostatecznie przyznane zostały Rosji ziemie smoleńskie, czernichowskie i siewierskie oraz cała Ukraina Zadnieprzańska wraz z Kijowem.
 
W latach [[1668]]-[[1671]] miały miejsce w Rosji liczne bunty i powstania chłopskie, wzniecane przeciwko pańszczyźnianemu uciskowi ze strony wielkich właścicieli ziemskich. Największy, pod przywództwem Stiepana Razina, miał charakter wojny chłopskiej, objął tereny nad dolnym Donem i prawie całe Powołże, trwał dwa lata. Zakończył się rozbiciem przez regularne wojska carskie i ciężkimi represjami wobec opozycji chłopskiej.