Błąd logiczny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kragg (dyskusja | edycje)
m likwidacja powtórzenia opisu
Trudno mówić, że ten błąd doprowadził Platona do jego teorii. Platonizm jest również dzisiaj obecny w matematyce (Roger Penrose) i w twierdzeniu, że jakieś idee (byty matematyczne u Penrose'a) istnieją samodzielnie nie ma żadnego błędu.
Linia 18:
* Ignorowanie konsekwencji własnego dowodu. Przykład: Dowód istnienia Boga poprzez pokazanie, że każda rzecz ma swojego twórcę, a więc wszechświat również musi go mieć. (Oprócz dowodu przez dużą liczbę przypadków stosowana jest tu też ignorancja - wystarczy zapytać: Kto więc stworzył Boga ? A jeśli zrobił to Bóg, to dlaczego dopuszczamy tutaj wyjątek (byt stwarzający siebie) a nie dopuszczaliśmy go wcześniej (byt nie mający stwórcy)?)
* Przyjmowanie że maksimum w dużym zbiorze jest zawsze nieskończone. Przykład: Dowód istnienia Boga 'ze stopni doskonałości' ([[łacina|łac.]] ''ex gradibus perfectionis''), w którym analiza coraz doskonalszych bytów prowadzi do wniosku, że musi istnieć byt nieskończenie doskonały, czyli [[Bóg]].
* Utożsamianie idei ([[mem|memów]]) z [[byt]]ami. Przykład: "Jeśli twierdzenie Pitagorasa jest prawdą, to w którym miejscu się ono znajduje?" Podobny błąd doprowadził [[Platon]]a do wymyślenia świata realnych idei.
* Odwracanie [[Wynikanie|implikacji]]. Przykład: "Mężczyźni to ludzie, więc ludzie to mężczyźni."
* [[Ekwiwokacja]], czyli stosowanie różnych [[definicja|definicji]] tego samego pojęcia na różnych etapach rozumowania. Polega na ignorowaniu wieloznaczności użytego pojęcia. Przykład: "Wierzysz, że bliska osoba Cię nie oszuka? Więc jesteś osobą wierzącą (religijną)." "Skoro rak jest chorobą, a rak żyje w wodzie, to choroby mogą żyć w wodzie".