Czerwiec 1976: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Przyczyny: usunięto subiektywizmy oraz nieprawdziwą informację (nie było dopłat do art. konsumcyjnych)
RzuwigBot (dyskusja | edycje)
Poprawa linku, replaced: Ursus (dzielnica Warszawy) → Ursus (Warszawa) (3) using AWB
Linia 24:
== Przebieg ==
* [[24 czerwca]] – transmisja na żywo przemówienia premiera [[Piotr Jaroszewicz|Piotra Jaroszewicza]] i ogłoszenie podwyżek (''nowych cen'').
* [[25 czerwca]] – treść przemówienia pojawia się w prasie. Strajkuje 97 zakładów, m.in. w [[Radom]]iu, [[Ursus (dzielnica WarszawyWarszawa)|Ursusie]] i [[Płock]]u. Rząd PRL ukrył przed opinią publiczną fakt wybuchu zamieszek, nazywając je "drobnymi, chuligańskimi wybrykami". Mimo to, szybko wycofał się z zapowiadanych podwyżek, w lęku przed rozszerzeniem się protestów na cały kraj i zaproponował rozpoczęcie "szerokich konsultacji społecznych na temat podwyżek cen i trudnościach w zaopatrzeniu". Równolegle przeprowadzono szybką, brutalną pacyfikację strajków, nadal utrzymując że były to tylko chuligańskie wybryki. W Radomiu okradziono i zdemolowano ponad 100 sklepów. W Ursusie rozkręcono szyny na międzynarodowej linii kolejowej. Oddziały Milicji były celowo nie wyposażone w broń palną. Edward Gierek wydał zalecenia traktujące użycie milicji przeciwko robotnikom jako ostateczność. Tak też się stało, zwlekano z użyciem ZOMO do chwili, aż podpalono KW i grabież sklepów stała się faktem.
{{main|Wydarzenia radomskie}}
* [[26 czerwca|26]]-[[30 czerwca]] – wydarzenia radomskie – rozszerzenie się strajków na wszystkie zakłady państwowe w Radomiu w odpowiedzi na brutalne pacyfikacje i aresztowania organizatorów pierwszych strajków. Władze lokalne ogłaszają stan wyjątkowy i czasowo zamykają wszystkie zakłady. W efekcie na ulice wychodzą zrewoltowane tłumy mieszkańców miasta, łącznie kilkadziesiąt tysięcy ludzi, które dokonują m.in. podpalenia budynku komitetu wojewódzkiego [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]. Miasto zostaje całkowicie spacyfikowane przez liczne oddziały [[Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej|ZOMO]], z użyciem gazu łzawiącego i armatek wodnych. Skala aresztowań osiąga znaczne rozmiary. Aresztowanych poddaje się m.in. torturom polegającym na przechodzeniu przez szpaler milicjantów tłukących aresztanta pałkami, znanej jako [[ścieżka zdrowia (tortury)|"ścieżka zdrowia"]]. Równolegle, w całym kraju narasta oficjalna propaganda nazywająca uparcie protestującą ludność miasta – chuliganami i wichrzycielami, organizowane są "spontaniczne" wiece protestacyjne przeciw działaniom "radomskich warchołów".
Linia 34:
[[Plik:Kartki-cukier-77.JPG|thumb|250px|"Degradacja" wyglądu kartek na cukier (styczeń 1977)]]
 
* w [[Radom]]iu, [[Ursus (dzielnica WarszawyWarszawa)|Ursusie]] i [[Płock]]u: liczne aresztowania, zwolnienia z pracy, "wilcze bilety" (nieoficjalny zakaz podejmowania pracy) robotników podejrzewanych o aktywny udział w kradzieżach. Straty w Radomiu sięgały 150 milionów złotych.
* lipiec 1976 – wprowadzenie [[kartki|kartek]] na [[cukier spożywczy|cukier]]
* [[18 sierpnia]] [[1976]] umiera – prawdopodobnie skatowany przez [[Służba Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych|SB]] – ksiądz [[Roman Kotlarz]] – przywódca duchowy robotników radomskich
Linia 41:
** [[23 września]] – założenie [[Komitet Obrony Robotników|Komitetu Obrony Robotników]], który organizował pomoc prawną i materialną dla aresztowanych robotników i ich rodzin, a następnie rozszerzył swoją działalność na szeroko rozumiane akcje opozycji takie jak organizowanie podziemnych wydawnictw, organizowanie spotkań dyskusyjnych, prowadzenie "Uniwersytetu Robotniczego" itp. – (inicjatorzy: [[Antoni Macierewicz]], [[Jacek Kuroń]], [[Jan Józef Lipski]], od kwietnia [[1977]] [[Adam Michnik]]).
** [[26 marca]] [[1977]] – powstanie [[Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela|ROPCiO]] (twórca i przewodniczący Jan Olszewski) i [[Konfederacja Polski Niepodległej|KPN]] ([[Leszek Moczulski]]).
* [[1 sierpnia]] [[1977]] – [[Ursus (dzielnica WarszawyWarszawa)|Ursus]] został włączony do [[Warszawa|Warszawy]], stając się częścią dzielnicy [[Ochota]].
 
[[Edward Gierek]], natychmiast po tym jak się o tym dowiedział, zażądał zaprzestania stosowania ścieżek zdrowia i podobnych praktyk.