René Barrientos Ortuño: Różnice pomiędzy wersjami

 

=== Biografia ===

Służąc w armii, Barrientos włączył się w działalność Narodowego Ruchu Rewolucyjnego (''Movimento Nacionalista Revolucionaria'' - MNR), stojąc na czele wojskowej komórki tej organizacji. W 1964 roku mianowany został przez MNR kandydatem na stanowisko wiceprezydenta u boku [[Víctor Paz Estenssoro|Victora Paza Estenssoro]]. Wybrany w czerwcu tego roku na wiceprezydenta, Barrientos, rozpoczął wkrótce przygotowania do obalenia Estenssoro. 5 lipca, razem z generałem [[Alfredo Ovando Candía]] dokonali zamachu stanu i wspólnie przejęli władzę. Wkrótce potem Barrienos ustąpił ze stanowiska i rozpoczął przygotowania do nowych wyborów. Wybory w 1966 roku przyniosły mu zwycięstwo. Odwołując się do haseł populistycznych doprowadził do porozumienia między armią a ruchem chłopskim. Doprowadził też do połączenia kierowanej przez siebie partii Ludowego Ruchu Chrześcijańskiego z Boliwijskim Frontem Rewolucyjnym, przekształcając nową organizację w oficjalną partię rządową, która miała mu umożliwić sprawowanie dyktatorskiej władzy. Popierając potężnych przedsiębiorców górniczych, Barrientos rozpoczął walkę ze związkami zawodowymi górników, doprowadzając do poważnego ograniczenia ich działalności. W 1967 roku udało mu się też rozbić kierowaną przez [[Ernesto Guevara|Ernesto "Che" Guevarę]] komunistyczną armię partyzancką. Guevarę aresztowano i zabito. Barrientos zginął 27 kwietnia 1969 roku w katastrofie śmigłowca niedaleko [[Tocopay]]i. Oficjalnie przyczyną katastrofy było zawadzenie maszyny o linie wysokiego napięcia, jednak pojawiały się pogłoski o zamachu.