Wojna francusko-hiszpańska (1635–1659): Różnice pomiędzy wersjami

Po zakończeniu [[wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]] we [[Francja|Francji]] doszło do niepokojów społecznych, zwanej [[Fronda (bunt)|Frondą]]. Przeciwko władzy królewskiej opowiedział się [[Ludwik II Burbon-Condé|Kondeusz Wielki]] (walczący później w Niderlandach i północnej Francji po stronie Hiszpanii). Jego francuski przeciwnik [[Henri de Turenne]] okazał się jednak godnym przeciwnikiem. Pokonał Hiszpanów w [[Bitwa pod Arras (1654)|bitwie pod Arras]] 25 sierpnia [[1654]] r. Mimo porażki Francuzów pod Valenciennes w lipcu [[1656]] roku udało im się osiągnąć sukces. W roku 1657 Francuzi zawiązali sojusz antyhiszpański z [[Anglia|Anglią]]. Turenne poprowadził wojska angielsko-francuskie przeciwko Hiszpanom dowodzonym przez wicekróla Niderlandów [[Juan de Austria|Don Juana d'Austria]], Kondeusza i grupie Jakobitów angielskich księcia Yorka. W czasie [[Bitwa na wydmach|bitwy w pobliżu Dunkierki]] Turenne oskrzydlił przeciwnika siłami kawalerii a [[Oliver Cromwell|"Czerwone Kurtki"]] zdobyły miasto. Po tej porażce [[Filip IV Habsburg|Filip IV]] zmuszony został oddać miasto [[Ludwik XIV|Ludwikowi XIV]]. Wojna zakończyła się podpisaniem układu [[Pokój pirenejski|pokojowego]] 7 listopada [[1659]] roku. Francuzi odzyskali kilka hiszpańskich twierdz w Niderlandach, ustalono też przebieg granicy hiszpańsko-francuskiej w Pirenejach. Wojna francusko-hiszpańska doprowadziła do dominacji Francji na kontynencie i zmniejszenia roli Hiszpanii jako mocarstwa w Europie.