Aleksander II (król Szkocji): Różnice pomiędzy wersjami

W rok po objęciu tronu przez Aleksandra II w prowincji Moray wybuchła rebelia wszczęta przez klany MacWilliam i MacHeth. Udało się ją jednak szybko zdławić, dzięki sprawnym działaniom przeprowadzonym przez Farquhara Mac Taggarta. W tym samym roku Aleksander wyruszył ze swą armią do Anglii by wesprzeć baronów angielskich będących w konflikcie z królem [[Jan bez Ziemi|Janem bez Ziemi]]. Celem tych działań była chęć odzyskania utraconych za czasów [[Malcom IV|Malcoma IV]] trzech północnoangielskich hrabstw. Wkrótce jednak Jan bez Ziemi zmarł, a władzę po nim objął małoletni [[Henryk III (król Anglii)|Henryk III]]. W związku z tym Aleksander zdecydował się zawrzeć pokój z Anglią, a w [[1221]] poślubił Joannę, starszą siostrę Henryka III. Dalsze stosunki z Anglią układały się różnie, jednak ostatecznie w [[1237]] zawarto w [[York|Yorku]] traktat pokojowy, precyzujący linię graniczną. W [[1243]] wroga akcja zbrojna Henryka III zachwiała pokój pomiędzy oboma państwami, ale rychła odpowiedź Aleksandra i niechęć baronów angielskich do wojny zapobiegły rozwojowi konfliktu.

 

 

Po okresie zmagań z Anglią Aleksander skupił swa uwagę na sprawie odzyskania [[Hebrydy|Hebrydów]], pozostających w zależności od [[Norwegia|Norwegii]]. Po nieudanych negocjacjach z [[Haakon IV Stary|Haakonem IV]] rozpoczął przygotowania do wojny. Chcąc przystąpić do konfrontacji z Haakonem IV, Aleksander chciał jednak najpierw podporządkować sobie Ewena, lorda Argyll, który pozostawał w sojuszu z królem Norwegii. Niestety, w drodze do Argyll Aleksander zachorował na gorączkę i zmarł w [[1249]] roku na wyspie Kerrera w archipelagu [[Hebrydy|Hebrydów]]. Jego szczątki zostały pochowane w cysterskim opactwie Melrose.