Lepiej być nie może: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał bg:Колкото толкова
poprawka - zab. obs-kompulsyjne, a nie kompulsywne (termin powszechnie stosowany, lecz błędny - więcej w dyskusji na str. tego zaburzenia)
Linia 43:
 
== Opis fabuły ==
Nowojorczyk Melvin Udall ([[Jack Nicholson]]) jest autorem popularnych powieści, dotkniętym "[[nerwica natręctw|zespołem obsesyjno-kompulsywnymkompulsyjnym]]". W jego świecie nie ma miejsca dla innych. Melvin z upodobaniem obraża, rani i poniża przypadkowych ludzi oraz wszystkich tych, którzy nieopatrznie weszli mu w drogę. Jedyną osobą, która może z nim dłużej wytrzymać jest Carol Connelly ([[Helen Hunt]]), kelnerka z baru, w którym ekscentryczny pisarz jada śniadania. Carol mieszka z matką i samotnie wychowuje kilkuletniego syna, ciężko chorego na astmę. Gdy kobieta rezygnuje z pracy, aby opiekować się chorym synem, Melvin nie może znieść tego, że jest obsługiwany przez inną kelnerkę. Sprowadza do Carol i jej synka lekarza, który porządnie bada chłopca i przepisuje mu odpowiednie leki. Chłopiec, po zastosowaniu leków, czuje się dobrze i nie wymaga stałej opieki matki, Carol może wrócić do pracy, z czego Malvin jest niezmiernie zadowolony. Jednym z sąsiadów Melvina jest malarz Simon Bishop, który nie kryje swych skłonności [[homoseksualizm|homoseksualnych]]. Pewnego dnia Simon trafia do szpitala, ciężko pobity przez włamywaczy nasłanych przez jednego z jego modeli. Agent Simona, Frank Sachs, zmusza Melvina, by przejął opiekę nad jego psem o imieniu Verdell. Jest to niezwykłe wyzwanie dla pisarza, który będzie musiał mieszkać "z kimś" pod jednym dachem.
 
== Linki zewnętrzne ==