Izotopy promieniotwórcze: Różnice pomiędzy wersjami

W oparciu o właściwości promieniotwórcze powstała [[defektoskopia]] zajmująca się wykrywaniem ukrytych wad wyrobów (do tego celu używa się głównie [[kobalt|kobaltu]]u ⁶⁰Co) oraz szczelności urządzeń i grubości spawów (głównie izotop [[krypton|kryptonu]]u ⁸⁵Kr).

W [[biochemia|biochemii]] stosuje się często izotopy jako znaczniki. Wprowadza się je celowo do [[cząsteczka|cząsteczek chemicznych]], a następnie tak "oznakowane" cząsteczki wprowadza się do [[organizm]]u po czym dzięki [[detekcja|detekcji]] emitowanego przez nie promieniowania gamma śledzi się ich rozmieszczenie oraz obecność w różnych związkach pośrednich. Umożliwia to badanie mechanizmów reakcji chemicznych oraz szlaków [[metabolizm|metabolicznych]] w [[organizm]]ie. Najczęściej stosowanymi do tych celów izotopami są: [[węgiel-14|węgla]] ¹⁴C i ¹⁵N. Ta sama metoda pozwala śledzić rolę i obieg mikroelementów w organizmach.

Izotopy znajdują także zastosowanie w badaniu wpływu [[pestycydy|pestycydów]] i [[nawozy|nawozów]] na organizmy żywe. Poddając eksperymentalne zwierzęta napromieniowaniu można znacznie zwiększyć ilość mutacji tym samym przyspieszając powstawanie nowych odmian o bardziej korzystnych cechach uprawnych i hodowlanych.

Jako źródło promieniowania gamma radioizotopy są stosowane w medycynie do niszczenia [[rak (choroba)|komórek rakowych]]. Stosuje się je jako tak zwane bomby naświetleniowe – czyli duże porcje promieniowania skierowane w opanowane przez raka miejsca lub w formie [[chemioterapia|chemioterapii]] radiacyjnej. Podaje się wtedy pacjentowi promieniotwórcze związki mające naturalne powinowactwo do tkanek rakowych. Bardzo dobre efekty daje [[molibden]]-99 produkujący silnie promieniotwórczy [[technet]]-99m (^99mTc → ⁹⁹Tc + [[promieniowanie gamma|kwant γ]], [[Czas połowicznego rozpadu|T_½]] ok. 6 h).