Jan Boklöv: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
regeneracja {{Zawodnik zima infobox}} |
→Kariera: drobne redakcyjne |
||
Linia 27:
== Kariera ==
Na arenie międzynarodowej zadebiutował podczas [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1985|mistrzostw świata w Seefeld]] w 1985 roku. W konkursach indywidualnych zajął 39. miejsce na dużej skoczni oraz 48. miejsce na normalnym obiekcie. W grudniu 1986 roku po raz pierwszy wystąpił w zawodach [[Puchar Świata w skokach narciarskich|Pucharu Świata]] startując w [[35. Turniej Czterech Skoczni|35. edycji]] [[Turniej Czterech Skoczni|Turnieju Czterech Skoczni]]. Wtedy też po raz pierwszy w międzynarodowych zawodach Boklöv zaprezentował nowy styl skakania. W połowie lat 80., podczas jednego z treningów na skoczni w [[Lugnet HS124|Lugnet]] w [[Falun]], po złym wybiciu z progu zaobserwował, że znacznie dłuższe odległości można uzyskać dzięki innemu sposobowi prowadzenia nart. Dotychczasowe prowadzenie równoległe zastąpił nieco rozwartym, pod kątem około 30 stopni. Spotkał się z krytyką i nieprzychylnym traktowaniem przez sędziów, jednak niskie oceny za styl (14-15 pkt zamiast 18-19 jak w większości przypadków) rekompensował odległościami. Styl, ostatecznie nazwany stylem "V" (układ nart przypomina literę "V"), został zaakceptowany przez [[Międzynarodowa Federacja Narciarska|Międzynarodową Federację Narciarską]], kiedy okazało się, że
W [[Puchar Świata w skokach narciarskich 1986/1987|sezonie 1986/1987]], skacząc nowym stylem
Największe sukcesy osiągnął w [[Puchar Świata w skokach narciarskich 1988/1989|sezonie 1988/1989]]. Już w drugich zawodach cyklu, 10 grudnia 1988 roku w [[Stany Zjednoczone|amerykańskim]] [[Lake Placid]] Jan Boklöv odniósł pierwsze zwycięstwo w karierze. Po tym jak zajął ósme miejsce w Oberstdorfie, dwunaste w [[Garmisch-Partenkirchen]], pierwsze w Innsbrucku i trzecie w [[Bischofshofen]] znalazł się na piątej pozycji w klasyfikacji końcowej [[37. Turniej Czterech Skoczni|37. Turnieju Czterech Skoczni]]. W nieoficjalnej klasyfikacji [[Puchar Świata w lotach narciarskich 1988/1989|sezonu 1988/1989]] PŚ w lotach był trzeci, wyprzedzili go jedynie [[Ole Gunnar Fidjestøl]] z [[Norwegia|Norwegii]] oraz Amerykanin [[Mike Holland]]. Na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1989|mistrzostwach świata w Lahti]] w 1989 roku był dziesiąty na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie zajął 21. miejsce. W konkursie drużynowym wspólnie z kolegami zajął wysokie piąte miejsce. Łącznie w tym sezonie ośmiokrotnie stawał na podium, w tym pięć razy zwyciężając i trzy razy zajmując trzecie miejsce. Dzięki temu sięgnął po Puchar Świata w skokach, wyprzedzając Niemców – [[Jens Weißflog|Jensa Weißfloga]] z [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] i [[Dieter Thoma|Dietera Thomę]] z [[Niemcy Zachodnie|RFN]]. Po tym sezonie stało się jasne, że nowy styl stanowi poważną konkurencję dla stosowanego powszechnie stylu klasycznego.
|