Czesław Dyrcz: Różnice pomiędzy wersjami

Po promocji oficerskiej w [[1977]] został skierowany do 3 [[dywizjon okrętów|dywizjonu]] Okrętów Podwodnych [[3 Flotylla Okrętów|3 Flotylli Okrętów]] w Gdyni, gdzie objął stanowisko dowódcy działu I – nawigacyjnego na [[ORP Sokół (1964)|ORP "Sokół"]], [[okręt podwodny|okręcie podwodnym]] [[Okręty podwodne projektu 613|''projektu 613'']]. W czasie służby na okręcie otrzymał awans na [[porucznik marynarki|porucznika marynarki]]. W [[1981]] trafił do [[grupa okrętów|grupy]] okrętów szkolnych Wyższej Szkoły [[Marynarka Wojenna Rzeczypospolitej Polskiej|Marynarki Wojennej]] jako zastępca dowódcy grupy organizacyjno-przygotowawczej nowego [[okręt]]u szkolnego, budowanej w [[Stocznia Gdańska|Stoczni Gdańskiej im. Włodzimierza Lenina]] [[barkentyna|barkentyny]] ''projektu B79''. Został na niej zastępcą dowódcy okrętu w pierwszej załodze. W [[1982]], podczas uroczystości pierwszego podniesienia [[bandera|bandery]] i nadania okrętowi imienia [[ORP Iskra (1982)|ORP "Iskra"]], wraz z dowódcą okrętu [[kapitan marynarki|kapitanem marynarki]] [[Lech Soroka|Lechem Soroką]] odebrał z rąk dowódcy Marynarki Wojennej [[admirał]]a [[Ludwik Janczyszyn|Ludwika Janczyszyna]] [[bandera|banderę wojenną]] oraz [[proporzec]] Marynarki Wojennej. Od [[1984]] przez 13 lat dowodził "Iskrą". Podczas jego dowództwa ORP "Iskra" zdobyła najważniejszą nagrodę [[Tall Ships' Races|Tall Ships Races]] – Cutty Sark Trophy ([[1989]]), Medal Pokoju [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]] (1990) oraz kilkakrotnie miano Najlepszego Okrętu Marynarki Wojennej w grupie okrętów specjalnych. W latach [[1987]]-[[1988]] kapitan marynarki Czesław Dyrcz, jako II oficer na s/y "[[STS Dar Młodzieży|Darze Młodzieży]]" opłynął kulę ziemską i [[Horn (przylądek)|Przylądek Horn]]. Uczynił to ponownie w latach 1995-[[1996]] dowodząc "Iskrą", za co w drodze wyjątku został awansowany na [[komandor]]a. Podczas całej swojej służby na morzu przepłynął ponad 750 tysięcy [[mila morska|mil morskich]].