Hawker Hurricane: Różnice pomiędzy wersjami

Oblot pierwszego seryjnego myśliwca miał miejsce 12 października 1937 r. Już w grudniu [[1937]] roku samoloty te otrzymał, jako pierwszy w RAF, 111. dywizjon. Napęd pierwszych seryjnych maszyn stanowił silnik [[Rolls-Royce Merlin]] Mk II o mocy startowej 890 KM przy 2850 obr/min na wysokości 0 m oraz mocy maksymalnej 1030 [[Koń mechaniczny|KM]] przy prędkości obrotowej 3000 obr/min na wysokości 5000 m. Uzbrojenie strzeleckie stanowiło osiem [[Karabin maszynowy|karabinów maszynowych]] Browning kalibru .303 (7,7  mm). Samoloty pierwszej serii miały stosunkowo prostą konstrukcję, skrzydła i część kadłuba kryte płótnem oraz wyposażone były w dwułopatowe drewniane [[śmigło]] o stałym skoku Watts Z.38 o średnicy 3,43 m. Samoloty nie posiadały opancerzenia, jak i samouszczelniających się zbiorników paliwa. W toku produkcji wprowadzono szereg ulepszeń nie zmieniając przy tym oznaczenia wersji. I tak, już od 1939 r. zaczęto produkować myśliwce z nieco powiększoną powierzchnią steru kierunku (wprowadzono małą płetwę podkadłubową przed i za kółkiem ogonowym), przeprojektowano przednią część kadłuba, wprowadzono nowe kolektory spalin, zmieniono kształt wiatrochronu dodając płytę ze szkła kuloodpornego, opancerzono także kokpit dodając przed pilotem płytę pancerną. Wreszcie, stopniowo, w tym samym roku, zaczęto montować na Hurricane'ach, zarówno w toku bieżącej produkcji, jak i z podczas okresowych remontów, nowe skrzydła o [[Konstrukcja półskorupowa|konstrukcji półskorupowej]] w miejsce metalowych pokrytych płótnem.

Firma Rolls-Royce cały czas ulepszała swój silnik Merlin i już na początku wojny w 1940 roku rozpoczęto produkcję najnowszego modelu Merlin XX. Nowa jednostka napędowa była wyposażona w dwubiegową sprężarkę, umożliwiającą zmianę prędkości obrotowej (biegu) przez pilota w zależności od pułapu lotu. Na pułapie powyżej 6000 metrów należało przestawić sprężarkę na wyższy bieg i pełne doładowanie ("FS ratio" – Full Supercharge), a na mniejszych pułapach na wolniejsze obroty średniego doładowania ("MS ratio" – Moderate Supercharge), dzięki czemu mniejsza moc silnika była potrzebna do jej napędzania. Dzięki zastosowaniu takiego rozwiązania znacznie polepszyły się parametry samolotu na wyższym pułapie, umożliwiając osiągnięcie chwilowej mocy silnika na poziomie 1280 KM (954  kW).

Firma Hawker prowadziła badania nad ulepszeniem uzbrojenia strzeleckiego przez wprowadzenie działek. Pierwsze próby polegały na zamontowaniu dwóch działek przeciwlotniczych [[Oerlikon]] kalibru 20  mm w gondolach pod skrzydłami, ale ze względu na zbyt małą pojemność magazynków bębnowych zrezygnowano z tego rozwiązania. Kolejną próbę podjęto montując cztery działka [[Działko HS.404|Hispano Mk II]] kalibru 20  mm, po dwa pod każdym skrzydłem, ale masa takiego zestawu znacząco obniżała parametry samolotu. Dopiero wprowadzenie silnika Merlin XX zapewniającego odpowiednie osiągi przy obciążeniu czterema działkami umożliwiło utrzymanie produkcji Huricane'a i wprowadzenie nowej wersji maszyny oznaczonej jako '''Hurricane Mark IIA Seria 2''' uzbrojonej w osiem karabinów maszynowych Browning. Ponadto zastosowano nowe śmigło o nieco lepszych parametrach.

W kwietniu [[1941]] roku zbudowano wersję '''Mark IIB''', a w czerwcu '''Mark IIC''' z nieznacznie zmodyfikowanymi skrzydłami. Samoloty tego typu były zdolne do przenoszenia 113  kg lub 226  kg bomb, a później także doczepienie dodatkowego zbiornika paliwa. Zmieniło się również zastosowanie maszyn, które miały wykonywać zadania myśliwsko-bombowe, dlatego czasami nazywano je '''Hurribomber'''.

Samoloty Hurricane Mk II używane do zadań wsparcia z powietrza, walki z czołgami, w warunkach gdy bombardowanie było prawie niemożliwe, okazały się zbyt słabo uzbrojone. Rozwiązaniem okazały się dwa działka kalibru 40  mm i dwa karabiny maszynowe Browning używane do oznaczania celu dla działek.

Ostatnia wersja samolotu, w której zastosowano poważne zmiany konstrukcyjne. Modyfikacji uległy skrzydła - dodano możliwość przenoszenia dwóch bomb, dwóch działek Vickers S kalibru 40  mm lub ośmiu pocisków rakietowych RP-3. Zmieniono również jednostkę napędową na mocniejszą Merlin 24 lub Merlin 27 o mocy 1620 KM (1208  kW) wyposażoną w filtr przeciwpyłowy do działań w warunkach pustynnych.