Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. dra Witolda Bełzy w Bydgoszczy: Różnice pomiędzy wersjami

| nazwa = Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna

| zabytek = 283 z [[3 września]] [[1953]]

| zdjęcie = Deputacja Kameralna.jpg

| opis zdjęcia = Widok od strony [[Stary Rynek w Bydgoszczy|Starego Rynku]]

| państwo = POL

| miejscowość = [[Bydgoszcz]]

| adres = [[Stary Rynek w Bydgoszczy|Stary Rynek]] 24, [[Ulica Długa w Bydgoszczy|ul. Długa 41]]

| typ budynku =

| styl architektoniczny = [[Architektura baroku|barok]], [[Architektura klasycystyczna|klasycyzm]]

| architekt =

| inwestor =

| wysokość całkowita =

| wysokość do dachu =

| kondygnacje = 3

| powierzchnia użytkowa =

| rozpoczęcie budowy = [[1774]]

| ukończenie budowy = [[1778]]

| przebudowy =

| zniszczono =

| odbudowano =

| pierwszy właściciel = [[Królestwo Prus]]

| kolejni właściciele =

| właściciel = Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna

| kod mapy = POL

| stopniN = 53 | minutN = 7 | sekundN = 16

| stopniE = 18 | minutE = 0 | sekundE = 1

| opis miejsca =

| znak na mapie =

| commons = Category:Biblioteka Miejska i Wojewódzka w Bydgoszczy

| www = http://wimbp.man.bydgoszcz.pl/

W chwili przekazania gmachu i zasobów bibliotecznych w ręce polskie w kwietniu [[1920]] r. biblioteka liczyła 75 tys. woluminów, w tym tylko 300 w jęz. polskim. Po objęciu stanowiska dyrektora przez [[Witold Bełza|Witolda Bełzę]] ([[1920]]-[[1939]] i [[1945]]-[[1952]]), rozpoczęła się polonizacja zbiorów i przekształcenie w placówkę naukową. Do [[1939]] r. zasób biblioteki wzrósł do 150 tys. woluminów. Na własność biblioteki przeszły m.in. książki i rękopisy dawnej [[Biblioteka Bernardynów w Bydgoszczy|biblioteki bernardynów bydgoskich]] z XV-XVIII w. oraz zbiór blisko 2,7 tys. dokumentów królewskich, przywilejów, dekretów, rękopisów i autografów. [[Feliks Nowowiejski]] ofiarował jedyny zachowany rękopis [[Rota (Maria Konopnicka) |„Roty”]]<ref name="UJ"/>, a [[Adam Grzymała-Siedlecki]] przekazał kilkanaście książek z poronińskiego księgozbioru [[Włodzimierz Lenin|Włodzimierza Lenina]], co stało się prawdziwą rewelacją<ref>w 1945 r. Rada Miejska przekazała je jako dar miasta Bydgoszczy Związkowi Radzieckiemu</ref>.